Ο ιατρός Γεώργιος Κέκος, με απόλυτη εξειδίκευση στις παθήσεις χοληφόρων, πραγματοποιεί με άψογο τρόπο όλες τις σύγχρονες μεθόδους θεραπείας των παθήσεων των χοληφόρων, που περιγράφονται στην ενότητα. Έχει μεγάλη εμπειρία στην αντιμετώπιση των χοληφόρων εφαρμόζοντας εξατομικευμένα σε κάθε ασθενή την κατάλληλη θεραπεία.
Εμπιστευθείτε μας το πρόβλημα των χοληφόρων σας για μια αποτελεσματική και οριστική διευθέτηση με σύγχρονες μεθόδους θεραπείας, σύμφωνα με τις αρχές της χειρουργικής επιστήμης, που βασίζονται σε επιστημονικές αποδείξεις (Evidence Based Surgery). Η υψηλή μας επιστημονική κατάρτιση και η πολύχρονη εμπειρία εγγυώνται την άριστη λύση με ανώδυνο τρόπο και χωρίς ταλαιπωρία.
Ο ιατρός δέχεται και εξετάζει τους ασθενείς στο ιατρείο του, επί της οδού Κερασούντος, αριθμός 4, στην Αθήνα. Συνεργάζεται με όλες τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και, όταν χρειάζεται, νοσηλεύει τους ασθενείς σε σύγχρονες ιδιωτικές κλινικές που είναι συμβεβλημένες και με το ΕΟΠΥΥ.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας στο τηλέφωνο
2107486937
Οι πολύποδες της χοληδόχου κύστης αναγνωρίζονται σήμερα με μεγαλύτερη συχνότητα λόγω της ευρείας χρήσης των υπερήχων για τη διαγνωστική διερεύνηση των ενοχλημάτων από το ανώτερο πεπτικό, καθώς και λόγω της τεχνολογικής τελειοποίησης των σύγχρονων συσκευών υπερηχογραφίας. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι αληθή νεοπλάσματα αλλά χοληστερινικοί πολύποδες, δηλαδή μια εστιακή μορφή χοληστερίνωσης.Η διαφοροποίηση από τους χολόλιθους βασίζεται στην παρατήρηση της μεταβολής ή όχι των προσεκβολών ανάλογα με την αλλαγή της θέσης του ασθενούς, αφού οι λίθοι δεν είναι καθηλωμένοι και μετακινούνται.
Η συχνότητα ανεύρεσης πολυπόδων χοληδόχου κύστης, κατά την υπερηχογραφική μελέτη ατόμων χωρίς λιθίαση είναι 5%, ενώ σε παθολογοανατομικά δείγματα χοληδόχου κύστης μετά από χολοκυστεκτομή φθάνει σε ποσοστό μέχρι και 12%.
Οι πολύποδες της χοληδόχου κύστης ταξινομούνται ως εξής:
- Καλοήθεις πολύποδες (χοληστερινικοί, αδενομυωμάτωση)
- Καλοήθη αδενώματα (6%)
- Κακοήθη νεοπλάσματα (8%)
Οι χοληστερινικοί πολύποδες αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία στην ομάδα αυτή (46% με 70%). Αυτοί συνήθως είναι πολλαπλοί και έχουν μέγεθος <10mm, με χαρακτηριστική ηχογενή εμφάνιση στους υπερήχους. Ιστολογικά αποτελούνται από μακροφάγα πλήρους λίπους στον υποβλεννογόνιο. Αποκολλώνται εύκολα από το τοίχωμα της χοληδόχου κύστης με τους διεγχειρητικούς χειρισμούς κατά τη χολοκυστεκτομή. Δεν είναι γνωστό εάν οι χοληστερινικοί πολύποδες παίζουν κάποιο ρόλο στη λιθογένεση. Μερικοί ασθενείς με πολύποδες της χοληδόχου κύστης αναφέρουν πόνο στο δεξιό υποχόνδριο και δεν είναι ξεκάθαρο αν αυτό σχετίζεται με την παρουσία του πολύποδα ή οφείλεται σε κάποια λειτουργική διαταραχή της χοληδόχου κύστης.
Η αδενομυωμάτωση είναι ο συνδυασμός ενός προβάλλοντος πολυποειδούς μορφώματος (>1cm) και μικροκύστεων στο τοίχωμα της χοληδόχου κύστης κατά την υπερηχογραφική εξέταση. Συνώνυμοι όροι για τη βλάβη αυτή είναι: αδενωματώδης υπερπλασία, κοκκιωματώδης υπερπλαστική χολοκυστίτιδα και εκκολπωμάτωση χοληδόχου κύστης. Συνήθως ανευρίσκεται στην περιοχή του θόλου, αλλά μπορεί να συμβεί οπουδήποτε. Δεν είναι σαφές εάν η αδενομυωμάτωση αποτελεί μια επίκτητη αναγεννητική βλάβη ή μια ανωμαλία ανάπτυξης (π.χ. αμάρτωμα). Αν και η κατάσταση αυτή πιθανά είναι ασυμπωματική, τις περισσότερες φορές προκαλεί πόνο. Σε αυτούς τους ασθενείς πρέπει να γίνεται χολοκυστεκτομή. Το αδένωμα και το αδενοκαρκίνωμα είναι συνήθως μεγαλύτερα από 10mm.
Τα αδενώματα απεικονίζονται σαν μισχωτοί αδενωματώδεις πολύποδες, δηλαδή είναι αληθή νεοπλάσματα που ιστολογικά μπορεί να είναι θηλώδη ή μη. Σε μερικές περιπτώσεις έχουν διαπιστωθεί σε συσχέτιση με in situ καρκίνωμα της χοληδόχου κύστης.
Άλλοι ιστολογικοί τύποι είναι οι φλεγμονώδεις πολύποδες και οι υπερπλαστικοί πολύποδες.
Τo υπερηχογράφημα (US) είναι η πιο αποτελεσματική διαγνωστική μέθοδος για την ανίχνευση πολυπόδων. Η διάκριση ανάμεσα στα καλοήθη αδενώματα και τα κακοήθη νεοπλάσματα δεν είναι ευχερής, αφού και τα δύο μπορεί να είναι επίπεδα ή μισχωτά. Εφόσον τα κακοήθη νεοπλάσματα δεν διηθούν το τοίχωμα της χοληδόχου κύστης δύσκολα μπορούν να διαφοροδιαγνωστούν προεγχειρητικά.
Όταν στο US ανιχνεύονται μεγάλες βλάβες (>1 cm) σε ηλικιωμένα άτομα, τότε θα πρέπει να διενεργείται CT ώστε να διερευνηθεί η πιθανότητα καρκίνου της χοληδόχου κύστης. Οι περισσότεροι πολύποδες χοληδόχου κύστης είναι μικροί και καλοήθεις και δεν μεταβάλλονται σε μέγεθος με την πάροδο του χρόνου. Παράγοντες που φαίνεται ότι υποδηλώνουν κακοήθεια είναι: α) μέγεθος >10 mm, β) άμισχες βλάβες με ευρεία βάση, γ) ηλικία ασθενούς άνω των 50 ετών, δ) αύξηση του μεγέθους σε σύγκριση με προηγούμενη εξέταση και τέλος ε) η συνύπαρξη χολολιθίασης. Εάν προεγχειρητικά, με βάση τα προαναφερόμενα κριτήρια υπάρχει υπόνοια καρκίνου της χοληδόχου κύστης, τότε θα πρέπει να πραγματοποιείται ανοικτή χολοκυστεκτομή με διεγχειρητική ταχεία βιοψία. Λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή προτείνεται μόνον εφόσον δεν είναι έντονη η υποψία κακοηθείας. Οι ασυμπτωματικοί ασθενείς με μικρές πολυποειδείς βλάβες (<9mm), χωρίς ενδείξεις νεοπλασίας, παρακολουθούνται ανά 6μηνο υπερηχογραφικά για περίοδο 2 ετών προκειμένου να επιβεβαιωθεί το αμετάβλητο της βλάβης.
Σε γενικές γραμμές οι ενδείξεις χολοκυστεκτομής σε ασθενείς με πολύποδα χοληδόχου κύστης είναι οι ακόλουθες:
- Όλοι οι συμπτωματικοί ασθενείς ανεξάρτητα από το μέγεθος της βλάβης.
- Ασθενείς ηλικίας >60 ετών.
- Συνύπαρξη χολολιθίασης.
- Προοδευτική αύξηση του μεγέθους σε διαδοχικούς ελέγχους.
- Μέγεθος πολύποδα >10mm.