Ο ασθενής με οξύ κοιλιακό πόνο είναι φρόνιμο να εποπτεύεται πρωτευόντως από χειρουργό, ο οποίος ανά πάσα στιγμή θα έχει άμεση αντίληψη της κλινικής εικόνας και θα καθοδηγεί καταλλήλως τον ενδεδειγμένο κλινικοεργαστηριακό έλεγχο. Αυτός είναι ο κατεξοχήν αρμόδιος γιατρός, ο οποίος είναι εξοικειωμένος καλύτερα από κάθε άλλον, εξωτερικά και εσωτερικά με το χώρο και τις ιδιαιτερότητες των παθήσεων της κοιλιάς. Θα διαχειρίζεται με ορθοφροσύνη τον ασθενή, αποφεύγοντας τη σπατάλη πολύτιμου χρόνου με την παραπομπή σε άλλους γιατρούς και ανώφελες εργαστηριακές εξετάσεις. Κατά συνέπεια, όλοι οι ασθενείς με οξύ κοιλιακό πόνο, ακόμα και όταν η υποψία για ψευδοχειρουργική κοιλιά είναι ισχυρή, θα πρέπει να νοσηλεύονται σε χειρουργικά τμήματα.
Αδιαμφισβήτητα, η μέχρι τέλους ενάσκηση του ιατρικού καθήκοντος κατά τη διαχείριση του ασθενή με οξύ κοιλιακό πόνο είναι εξαιρετικά απαιτητική και πολυσύνθετη. Για την ευόδωση και επιτυχή απόληξη των προσπαθειών, μεταξύ των άλλων, θα πρέπει να συντρέχουν πολλά ιδιοσυστατικά και επίκτητα σωματικά και ψυχικά προσόντα του χειρουργού. Σε αυτά συγκαταλέγονται η στερεή κλινική εμπειρία, η ευρεία θεωρητική κατάρτιση στη νοσολογία, η δεινότητα στην άψογη τέλεση των χειρουργικών τεχνικών και η άρτια βιολογική κατάσταση. Θα πρέπει, επίσης, ο χειρουργός να εμφορείται από νηφάλια σκέψη, ευθυκρισία, γόνιμη φαντασία και διεισδυτική παρατηρητικότητα.
Για να μπορέσει να ανταποκριθεί με την απαιτούμενη επιστημονική επάρκεια και να προσφέρει ό,τι το καλύτερο, ο χειρουργός που επωμίζεται τον ασθενή με οξύ κοιλιακό πόνο, έχοντας την άμεση αλλά ιερή ευθύνη της ζωής του, έχει καθήκον να είναι λεπτομερειακά ενημερωμένος στο σημερινό χείμαρρο των προσφερομένων γνώσεων και να βρίσκεται πρωτοπόρος στις καινοτόμες εξελίξεις της Ιατρικής.
Κατ’ αρχάς, η διαγνωστική προσέγγιση του ασθενή με οξύ κοιλιακό πόνο, παρά τη θεαματική ιατροτεχνολογική πρόοδο τις τελευταίες δεκαετίες, συνεχίζει να αποτελεί μια πρόκληση και απαιτητική διαδικασία. Ίσως, σε καμία άλλη κλινική οντότητα δε δοκιμάζεται τόσο πολύ η διαγνωστική σκέψη του γιατρού όσο στην οξύ κοιλιακό πόνο και, χωρίς αμφιβολία, ποτέ άλλοτε δε μπαίνει ο χειρουργός τόσο πιεστικά στο τραγικό δίλημμα να οδηγήσει ή όχι τον ασθενή στο χειρουργείο. Η έλλειψη διαγνωστικού χρόνου επιβάλλει να πάρει γρήγορα μια οριστική απόφαση, χωρίς πολλές φορές να έχει τη δυνατότητα να ζητήσει δεύτερη γνώμη ενός άλλου ειδικού. Η πίεση αυτή του χρόνου στερεί όχι μόνο την πολυτέλεια των πολλών και σύγχρονων διαγνωστικών μέσων, αλλά και των πιο απλών εργαστηριακών βοηθημάτων, που θα τον διευκόλυναν να θεμελιώσει τη διάγνωση.
Είναι σαφές ότι τα οφέλη μιας έγκαιρης επέμβασης είναι πολλαπλάσια από τις πιθανές βλάβες που μπορεί να ενσκήψουν από μια καθυστερημένη επέμβαση. Από τη μια πλευρά, υπάρχει, βέβαια, η άποψη σύμφωνα με την οποία είναι προτιμότερο μια ερευνητική λαπαροσκόπηση ή λαπαροτομία χωρίς ευρήματα, από τη παράλειψη μιας επιβεβλημένης χειρουργικής επέμβασης. Από την άλλη όμως πλευρά, σύμφωνα με τις σύγχρονες αντιλήψεις και απαιτήσεις της κοινωνίας, όπως αδικαιολόγητη θεωρείται μία παράλειψη για επιβεβλημένη επέμβαση, εξίσου ασυγχώρητη είναι η πραγματοποίηση μιας μη αναγκαίας εγχείρησης.
Κατά τη διαχείριση του ασθενή με οξύ κοιλιακό πόνο πρώτιστο μέλημα, το οποίο καλείται να χειριστεί με υπευθυνότητα ο χειρουργός, χωρίς μάλιστα να του παρέχεται επαρκές χρονικό περιθώριο και η δυνατότητα αξιοποίησης του εργαστηρίου, είναι να αποφανθεί κατά πόσο ο ασθενής έχει ανάγκη αμέσου προσφυγής στο χειρουργείο, ακόμα κι όταν η διάγνωση είναι αβέβαιη ή εντελώς άγνωστη. Από μια τέτοια απόφαση, είτε θετική είτε αρνητική, θα εξαρτηθεί η πορεία και η κατάληξη του ασθενή.
Μπροστά στον άρρωστο με οξύ κοιλιακό πόνο, είναι η ώρα που δοκιμάζεται η διαγνωστική σκέψη, η κρίση, οι γνώσεις και η εμπειρία του χειρουργού, γιατί οι επερχόμενες διαταραχές στις περισσότερες οξείες παθήσεις της κοιλιάς είναι θεμελιακές στη συνολική οικονομία του οργανισμού και οι θεραπευτικοί χειρισμοί απαιτούν σε βάθος κριτική ανάλυση. Αυτός θα πρέπει να προβεί σε μια συνεκτική σύνθεση στοιχείων που θα οδηγήσουν στη σωτηρία του αρρώστου.
Κι ακόμα, οι στιγμές ψυχικής δοκιμασίας τις οποίες αντιμετωπίζει ο χειρουργός, όταν μόνος πολλές φορές πρέπει γρήγορα να πάρει μια σωστή απόφαση είναι δυσβάστακτες. Και είναι πράγματι τραγικά μόνος ο χειρουργός στις κρίσιμες στιγμές, όσο και αν η ιατρική τεχνολογία έχει εμπλουτιστεί με πολυάριθμα καινοτόμα ηλεκτρονικά μέσα παρακολούθησης και υποστήριξης. Η τελική απόφαση για την αντιμετώπιση του πάσχοντος από οξύ κοιλιακό πόνο είναι εκείνη του υπεύθυνου χειρουργού και μόνο.
Αλλά και σε καμιά άλλη κατάσταση δεν έχει ο κλινικός γιατρός τη διπλή ευκαιρία να αποδείξει άμεσα την ορθότητα της διαγνωστικής του συλλογιστικής και να προσφέρει στον άρρωστο έγκαιρα τη θεραπευτική λύτρωση.