Ο ιατρός Γεώργιος Κέκος, κατέχει απόλυτη εξειδίκευση στις παθήσεις των επινεφριδίων. Πραγματοποιεί με άψογο τρόπο όλες τις σύγχρονες μεθόδους διάγνωσης και θεραπείας των επινεφριδίων, που περιγράφονται στην παρούσα σελίδα. Έχει μεγάλη εμπειρία στην αντιμετώπιση των παθήσεων των επινεφριδίων, εφαρμόζοντας εξατομικευμένα σε κάθε ασθενή την κατάλληλη θεραπεία.
Εμπιστευθείτε το πρόβλημα σας για μια αποτελεσματική και οριστική διευθέτηση με σύγχρονες μεθόδους θεραπείας, σύμφωνα με τις αρχές της χειρουργικής επιστήμης, που βασίζονται σε επιστημονικές αποδείξεις (Evidence Based Surgery). Η υψηλή μας επιστημονική κατάρτιση και η πολύχρονη εμπειρία εγγυώνται την άριστη λύση με ανώδυνο τρόπο και χωρίς ταλαιπωρία.
Ο ιατρός δέχεται και εξετάζει τους ασθενείς στο ιατρείο του, επί της οδού Κερασούντος, αριθμός 4, στην Αθήνα. Συνεργάζεται με όλες τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και, όταν χρειάζεται, νοσηλεύει τους ασθενείς σε σύγχρονες ιδιωτικές κλινικές που είναι συμβεβλημένες και με το ΕΟΠΥΥ.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας στο τηλέφωνο
2107486937
Εισαγωγή
Οι επινεφριδικοί όγκοι που εκκρίνουν ορμόνες του φύλου είναι συνήθως συμπτωματικοί αλλά σπάνιοι. Εξαιτίας της σπανιότητας ο βιοχημικός έλεγχος ρουτίνας για επίπεδα ορμονών φύλου σε ασθενείς με επινεφριδικά τυχαίωμα πρέπει να γίνεται μόνο όταν υπάρχουν κλινικά στοιχεία αρρενοποίησης ή θηλεοποίησης.
Οι περισσότεροι είναι αρρενοποιητικοί λόγω υπερέκκρισης δεϋδροεπιανδροστερόνης και ανδροστενεδιόνης που μετατρέπονται στην περιφέρεια σε τεστοστερόνη και διυδροτεστοστερόνη. Το 1/3 των αρρενοποιητικών όγκων των ενηλίκων είναι κακοήθεις, ενώ το ποσοστό αυτό είναι πολύ μικρότερο στα παιδιά. Τα επινεφριδικά αδενώματα ή καρκινώματα που εκκρίνουν επινεφριδικά ανδρογόνα οδηγούν σε σύνδρομα αρρενοποίησης. Ενώ οι γυναίκες με αρρενοποιητικούς όγκους αναπτύσσουν υπερτρίχωση, αμηνόρροια, υπογονιμότητα και άλλα σημεία αρρενοποίησης όπως αύξηση μυϊκής μάζας, πιο βαθειά φωνή και παροδική πτώση μαλλιών, οι άνδρες με τέτοιους όγκους είναι πιο δύσκολο να διαγνωστούν και σημειωτέον, συνήθως εμφανίζονται με νόσο σε προχωρημένα στάδια. Τα παιδιά με αρρενοποιητικούς όγκους έχουν επιταχυνόμενη ανάπτυξη, πρόωρη ανάπτυξη τριχών στο πρόσωπο και στην ηβική περιοχή, ακμή, μεγέθυνση των γεννητικών οργάνων και πιο βαθιά φωνή.
Γυναίκες με διαταραχές της περιόδου και άλλα αρρενοποιητικά στοιχεία μπορεί να πάσχουν από υπερεκκριτικό επινεφριδικά όγκο, συγγενή επινεφριδική υπερπλασία ή κυστική νόσο ωοθηκών. Τονίζεται επίσης ότι το συχνότερο αίτιο αρρενοποίησης σε γυναίκες είναι όγκοι των ωοθηκών και όχι όγκοι των επινεφριδίων. Αρρενοποίηση μπορεί να προκληθεί και από την συγγενή υπερπλασία των επινεφριδίων λόγω ανεπάρκειας της 21-υδροξυλάσης. Η επακόλουθη αναστολή της παραγωγής κορτιζόλης οδηγεί σε αύξηση της ACTH και συσσώρευση πρόδρομων μορφών γλυκοκορτικοειδών τα οποία μετατρέπονται σε ανδρογόνα.
Οι πολύ σπανιότεροι θηλεοποιητικοί όγκοι των επινεφριδίων είναι πάντοτε κακοήθεις. Θηλεοποιητικοί όγκοι εμφανίζονται σε άνδρες στην τρίτη με πέμπτη δεκαετία της ζωής. Αυτοί οι όγκοι οδηγούν σε γυναικομαστία, ανικανότητα και ατροφία όρχεων. Γυναίκες με τέτοιους όγκους αναπτύσσουν μη φυσιολογική έμμηνο ρήση ή μη λειτουργική αιμορραγία από το ουροποιητικό. Η κολπική αιμορραγία μπορεί να εμφανιστεί σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Κορίτσια με τέτοιους όγκους εμφανίζουν πρώιμη ήβη με μεγέθυνση μαστών και πρώιμη εμμηναρχή. Αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων και ελαττωμένα επίπεδα θυλακιοτρόπου ορμόνης, ωχρινοτρόπου ορμόνης και γοναδοτροπινών πλάσματος επιβεβαιώνουν την διάγνωση ενός θηλεοποιητικού όγκου.
Διάγνωση
Οι αρρενοποιητικοί όγκοι παράγουν υπερβολικές ποσότητες του ανδρογονικού προδρόμου DHEA, το οποίο μπορεί να μετρηθεί στο πλάσμα ή στα ούρα ως 17κετοστεροειδή. Αυξημένα επίπεδα τεστοστερόνης και 17-κετοστεροειδών πλάσματος, καθώς επίσης και διϋδροεπιανδροστενεδιόνης και 7-υδροξυστεροειδών σε ούρα 24ώρου τεκμηριώνουν την διάγνωση ενός αρρενοποιητικού όγκου. Η δοκιμασία καταστολής με δεξαμεθαζόνη συμβάλλει στην διαφορική διάγνωση μεταξύ επινεφριδίων και ωοθηκικών αιτιών. Τα ανδρογόνα στον ορό και τα κετοστεροειδή 24ώρου θα ελαττωθούν αν παράγονται από ωοθηκικούς όγκους, αλλά δεν ελαττώνονται όταν παράγονται από επινεφριδικούς όγκους. Ασθενείς με θηλεοποιητικούς όγκους επίσης έχουν αυξημένα 17κετοστεροειδή στα ούρα, μαζί με αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων. Οι όγκοι που παράγουν ανδρογόνα σχετίζονται συχνά με παραγωγή άλλων ορμονών όπως τα γλυκοκορτικοειδή.
Η ιστολογική εικόνα του όγκου δεν μπορεί πάντοτε να προβλέψει το κακόηθες δυναμικό του, το οποίο διαγιγνώσκεται από την παρουσία μεταστάσεων. Η διαφορική διάγνωση αυτών των όγκων πρέπει να γίνει από τα φλοιεπινεφριδικά καρκινώματα που μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα αρρενοποίησης με ή χωρίς συμπτώματα του συνδρόμου Cushing.
Η CT κοιλίας με λεπτές τομές στο ύψος των επινεφριδίων γενικά αναγνωρίζει την παρουσία ενός όγκου επινεφριδίου.
Θεραπεία
Οι αρρενοποιητικοί και θηλεοποιητικοί όγκοι θεραπεύονται με επινεφριδεκτομή. Η κακοήθεια είναι δύσκολο να διαγνωστεί ιστολογικά, αλλά τίθεται η υποψία από την παρουσία τοπικής διήθησης, υποτροπής ή απομακρυσμένων μεταστάσεων. Για μικρούς όγκους χωρίς χαρακτηριστικά κακοηθείας στην CT, η λαπαροσκοπική προσέγγιση μπορεί να επιχειρηθεί, αρκεί ο χειρουργός να μπορεί εύκολα να μετατρέψει την μέθοδο σε υποβοηθούμενη ή ανοικτή εάν διεγχειρητικά διαπιστωθούν χαρακτηριστικά κακοηθείας ή εάν δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί πλήρης αφαίρεση με αρνητικά όρια εκτομής. Τα αδρενολυτικά φάρμακα, όπως η μιτοτάνη, η αμινογλουτεθιμίδη και η κετοκοναζόλη, μπορεί να είναι χρήσιμα στον έλεγχο συμπτωμάτων σε ασθενείς με μεταστατική νόσο.