2107486937 | Κερασούντος 4, Αθήνα [email protected]

ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΕΣ

Ορισμός – Αίτια – Συμπτώματα και Θεραπεία Αιμορροΐδων

Ο ιατρός Γεώργιος Κέκος, με απόλυτη εξειδίκευση στις παθήσεις του γαστρεντερικού συστήματος και του πρωκτού, πραγματοποιεί με άψογο τρόπο όλες τις σύγχρονες μεθόδους θεραπείας των παθήσεων των αιμορροΐδων, που περιγράφονται στην ενότητα. Έχει μεγάλη εμπειρία στην αντιμετώπιση των αιμορροΐδων εφαρμόζοντας εξατομικευμένα σε κάθε ασθενή την κατάλληλη θεραπεία.

Εμπιστευθείτε μας το πρόβλημα των αιμορροΐδων σας για μια αποτελεσματική και οριστική διευθέτηση με σύγχρονες μεθόδους θεραπείας, σύμφωνα με τις αρχές της ιατρικής επιστήμης, που βασίζονται σε επιστημονικές αποδείξεις (Evidence Based Surgery). Η υψηλή μας επιστημονική κατάρτιση και η πολύχρονη εμπειρία εγγυώνται την άριστη λύση με ανώδυνο τρόπο και χωρίς ταλαιπωρία.

Ο ιατρός δέχεται και εξετάζει τους ασθενείς στο ιατρείο του, επί της οδού Κερασούντος, αριθμός 4, στην Αθήνα. Συνεργάζεται με όλες τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και, όταν χρειάζεται, νοσηλεύει τους ασθενείς σε σύγχρονες ιδιωτικές κλινικές που είναι συμβεβλημένες και με το ΕΟΠΥΥ.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας στο τηλέφωνο

2107486937
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Απόκρυψη

Εισαγωγή

Στις κοινωνίες με το λεγόμενο «δυτικό» τρόπο ζωής» οι σύγχρονες διατροφικές συνήθειες, η καθιστική ζωή, η ελαττωμένη άσκηση και το καθημερινό άγχος συμβάλλουν καθοριστικά στην ανάπτυξη της χρόνιας δυσκοιλιότητας, που νομοτελειακά οδηγεί στη δημιουργία των αιμορροΐδων. Δικαίως, οι αιμορροΐδες έχουν χαρακτηριστεί ως νόσος του πολιτισμού μας. Οι αιμορροΐδες παρουσιάζουν παγκόσμια διάδοση και είναι δύσκολο να προσδιοριστεί επακριβώς η συχνότητα εμφάνισης, καθώς πολλοί πάσχοντες δεν επισκέπτονται ιατρό. Είναι μία από τις συχνότερες παθήσεις του πληθυσμού των δυτικών κοινωνιών και υπολογίζεται ότι 50% των ανθρώπων θα εμφανίσουν τη νόσο σε κάποια περίοδο της ζωής τους. Από αυτούς, στο 10-20% θα απαιτηθεί χειρουργική θεραπεία. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι άτομα υψηλής κοινωνικοοικονομικής κατάστασης. Η ηλικία που συνήθως εμφανίζονται οι αιμορροΐδες είναι μεταξύ 40 και 60 ετών. Από άποψη φύλου είναι πιο συχνές στους άντρες παρά το γεγονός ότι στις γυναίκες η κύηση αποτελεί προδιαθεσικό παράγοντα.

Ανατομία και φυσιολογία του πρωκτικού σωλήνα

Ανατομία ορθοπρωκτικού σωλήνα

Ανατομία ορθοπρωκτικού σωλήνα

Ο πρωκτικός σωλήνας αποτελεί το τελικό τμήμα του πεπτικού σωλήνα και έχει μήκος 3-4 cm. Το εξωτερικό του άκρο φαίνεται με την επισκόπηση και ονομάζεται έξω πρωκτικό χείλος.

Από τα μέσα προς τα έξω αποτελείται από τα εξής μέρη: α) τη βλεννογονοδερματική επένδυση, β) τον υποβλεννογόνιο χιτώνα και γ) το μυϊκό τοίχωμα. Στον υποβλεννογόνιο χιτώνα πορεύονται τα αγγεία (αρτηρίες, φλέβες, λεμφαγγεία) και τα νεύρα.

Μυϊκό τοίχωμα. Ο πρωκτικός σωλήνας περιβάλλεται από δύο μύες, η σύσπαση των οποίων προκαλεί σύμπτωση των τοιχωμάτων του και επιφέρει τη σύγκλειση. Οι μύες αυτοί παρομοιάζονται με δύο συγκεντρικούς κυλίνδρους. Ο μεν εσωτερικός κύλινδρος είναι ο έσω σφιγκτήρας, ο δε εξωτερικός κύλινδρος είναι ο έξω σφιγκτήρας. Ο έσω σφιγκτήρας είναι λείος σπλαχνικός μυς που νευρώνεται από το Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα (ΑΝΣ: συμπαθητικό και παρασυμπαθητικό) και η λειτουργία του δεν τελεί υπό τον έλεγχο της βούλησης, ενώ ο έξω σφιγκτήρας είναι γραμμωτός σωματικός μυς, ο οποίος νευρώνεται από το σωματικό νευρικό σύστημα και η λειτουργία του είναι εκούσια.

Βλεννογονοδερματική επένδυση. Το εσωτερικό μέρος του πρωκτικού σωλήνα, στο μεν πάνω τμήμα καλύπτεται από βλεννογόνο που επενδύεται από κυλινδρικό επιθήλιο, στο δε κάτω καλύπτεται από δέρμα που επενδύεται από πλακώδες επιθήλιο. Η βλεννογονοδερματική σύνδεση, δηλαδή η συνένωση του κυλινδρικού και του πλακώδους επιθηλίου επιτελείται σε μια γραμμή η οποία, λόγω του σχήματος, ονομάζεται οδοντωτή ή κτενιαία γραμμή. Η γραμμή αυτή βρίσκεται δύο (2) cm πάνω από το έξω πρωκτικό χείλος. Πάνω από την οδοντωτή γραμμή σε ένα μήκος 6-12 mm υπάρχει το μεταβατικό επιθήλιο, όπου το πλακώδες σταδιακά μεταπίπτει σε κυλινδρικό επιθήλιο.  

Στο ανώτερο τμήμα του πρωκτικού σωλήνα, πάνω από την οδοντωτή γραμμή, το κυλινδρικό επιθήλιο έχει αδένες που εκκρίνουν βλέννα. Στο κατώτερο τμήμα, η περιοχή 1-1,5cm κάτω από την οδοντωτή γραμμή ονομάζεται πρωκτικό δέρμα, το οποίο δεν είναι αληθές δέρμα, αφού στερείται των επικουρικών οργάνων του δέρματος (τρίχες, σμηγματογόνοι και ιδρωτοποιοί αδένες). Το πρωκτικό δέρμα έχει λεία, λεπτή, λαμπερή, τεταμένη και ωχρή εμφάνιση. Η περιοχή στο έξω πρωκτικό χείλος καλύπτεται από αληθές δέρμα, το οποίο είναι παχύ, έχει χρώμα καφέ και φέρει τρίχες και αδένες (ιδρωτοποιοί και σμηγματογόνοι).

Πάνω από την οδοντωτή γραμμή ο βλεννογόνος του πρωκτικού σωλήνα έχει χρώμα βαθύ πορφυρό ή δαμάσκηνου, που οφείλεται στο έσω αιμορροϊδικό φλεβικό πλέγμα. Προσλαμβάνει πτυχωτή διαμόρφωση και σχηματίζονται 6-12 επιμήκεις βλεννογονικές πτυχές, οι οποίες ονομάζονται στύλοι του Morgagni ή πρωκτικοί στύλοι. Οι στύλοι αυτοί στο κατώτερο άκρο τους συνδέονται ανά δύο με μηνοειδείς πτυχές του βλεννογόνου, που λέγονται πρωκτικές βαλβίδες. Πάνω από κάθε πρωκτική βαλβίδα σχηματίζεται μια μικρή κοιλότητα, η οποία ονομάζεται πρωκτικό κόλπωμα ή πρωκτική κρύπτη ή κρύπτη του Morgagni.

Η βλεννογονοδερματική σύνδεση (οδοντωτή γραμμή), που βρίσκεται στη ζώνη υψηλών πιέσεων του πρωκτικού σωλήνα, λειτουργεί ως φραγμός στη δίοδο της βλέννας και των υγρών κοπράνων. Σε ασθενείς με προσπίπτουσες αιμορροιδες, επειδή η βλεννογονοδερματική σύνδεση (οδοντωτή γραμμή) διολισθαίνει και μετατοπίζεται πέρα από το έξω πρωκτικό χείλος, καταργείται ο φραγμός αυτός με αποτέλεσμα να εκρέει βλέννα και εντερικό υγρό, τα οποία ρυπαίνουν και λεκιάζουν το εσώρουχο του ασθενούς.

Υποβλεννογόνιος χιτώνας. Μεταξύ του βλεννογόνου και των μυών του πρωκτικού σωλήνα παρεμβάλλεται ο υποβλεννογόνιος χιτώνας, εντός του οποίου βρίσκεται το έσω αιμορροϊδικό φλεβικό πλέγμα, από το οποίο σχηματίζονται οι εσωτερικές αιμορροΐδες. Ο υποβλεννογόνιος αυτός χιτώνας περιέχει πυκνό συνδετικό ιστό, ο οποίος σχηματίζει μια ισχυρή σύνδεση του βλεννογόνου με τους περιβάλλοντες μυς του πρωκτικού σωλήνα, μέσω του κρεμαστήρα συνδέσμου του βλεννογόνου. Η σύνδεση αυτή έχει μεγάλη κλινική σπουδαιότητα επειδή είναι υπεύθυνη για τη στερεή καθήλωση του βλεννογόνου του πρωκτικού σωλήνα στη φυσιολογική ανατομική θέση. Εάν η σύνδεση αυτή εξασθενίσει, ο βλεννογόνος του πρωκτού αποκολλάται και διολισθαίνει έξω από το πρωκτικό χείλος, συμπαρασύροντας και τις  εσωτερικές αιμορροΐδες. Με το μηχανισμό αυτό σχηματίζονται οι προπίπτουσες εσωτερικές αιμορροΐδες.

Στην περιοχή του έξω πρωκτικού χείλους το υποδόριο προσφύεται σταθερά στους υποκείμενους ιστούς και περιέχει το έξω αιμορροϊδικό φλεβικό πλέγμα, από το οποίο σχηματίζονται οι εξωτερικές αιμορροΐδες.

Νεύρωση. Η νεύρωση του πρωκτικού σωλήνα έχει διπλή προέλευση και εξυπηρετεί την αισθητικότητα και την κινητικότητα της περιοχής. Κεντρικά της οδοντωτής γραμμής νευρώνεται από το ΑΝΣ (συμπαθητικό, παρασυμπαθητικό: πυελικό πλέγμα) και στερείται σωματικών νευρικών απολήξεων, με αποτέλεσμα η περιοχή αυτή είναι αναίσθητη στα επώδυνα ερεθίσματα. Για το λόγο αυτό, η περιοχή των εσωτερικών αιμορροΐδων και οι θεραπευτικοί χειρισμοί που γίνονται επί αυτών, δεν συνοδεύονται από πόνο. Αντίθετα, η περιοχή περιφερικά της οδοντωτής γραμμής φέρει πλούσια σωματική νεύρωση (ΚΝΣ: κάτω αιμορροϊδικό νεύρο, κλάδος του αιδοιικού νεύρου) και είναι εξαιρετικά ευαίσθητη στα επώδυνα ερεθίσματα.

Αγγείωση. Η αρτηριακή αιμάτωση του πρωκτικού σωλήνα εξασφαλίζεται από την άνω, τις μέσες και κάτω αιμορροϊδικές αρτηρίες. Η άνω αιμορροΐδική αρτηρία ακολουθεί την πορεία της κάτω μεσεντερίου αρτηρίας και διαχωρίζεται από αυτή μετά την έκφυση της κάτω σιγμοειδικής αρτηρίας. Διαιρείται σε αριστερό και δεξιό κλάδο και αιματώνει ολόκληρο το τοίχωμα του ορθού και το βλεννογόνο του πρωκτικού σωλήνα.

Αρτηρίες ορθοπρωκτικού σωλήνα - Θέαση από την πίσω πλευρά

Αρτηρίες ορθοπρωκτικού σωλήνα – Θέαση από την πίσω πλευρά

Οι μέσες αιμορροϊδικές αρτηρίες είναι κλάδοι της έσω λαγονίου αρτηρίας. Μόλις φθάσουν στο τοίχωμα του ορθού δίνουν 3-4 κλάδους, που αναστομώνονται με κλάδους της άνω και κάτω αιμορροϊδικής αρτηρίας. Η κάτω αιμορροϊδική αρτηρία εκφύεται αμφοτερόπλευρα από τις έσω αιδοιικές αρτηρίες, που είναι κλάδοι των έσω λαγονίων αρτηριών. Δίνει κλάδους στον έξω σφιγκτήρα του πρωκτού και στο περιφερικό τμήμα του πρωκτικού σωλήνα. Οι κλάδοι αυτοί φέρονται κεντρικά υποβλεννογόνια και επικοινωνούν με κλάδους από την αντίθετη πλευρά της κάτω και μέσης αιμορροϊδικής αρτηρίας.

Η φλεβική αποχέτευση του πρωκτικού σωλήνα γίνεται με τις αιμορροϊδικές φλέβες (άνω, μέση και κάτω), που πορεύονται παράλληλα με τις αντίστοιχες κύριες αρτηρίες. Οι αιμορροϊδικές φλέβες προέρχονται από τρία φλεβικά πλέγματα, που είναι: α) το έσω αιμορροϊδικό πλέγμα, β) το έξω αιμορροϊδικό πλέγμα και γ) το περιμυϊκό πλέγμα.

Το έσω και το έξω φλεβικό αιμορροϊδικό πλέγμα είναι τοποθετημένα κυκλοτερώς στον πρωκτικό σωλήνα, εκατέρωθεν της οδοντωτής γραμμής και έχουν αγγειακή επικοινωνία. Είναι δε στερεά καθηλωμένα στο τοίχωμα του πρωκτού με τους στηρικτικούς συνδέσμους και φυσιολογικά δεν μετακινούνται από τη θέση τους.

Οι κάτω αιμορροϊδικές φλέβες προέρχονται από το έξω φλεβικό αιμορροϊδικό πλέγμα και αποχετεύουν το αίμα από το τμήμα του πρωκτικού σωλήνα κάτω από την οδοντωτή γραμμή στη συστηματική κυκλοφορία, διαμέσου των έσω αιδοιικών και έσω λαγονίων φλεβών. Το έξω αιμορροϊδικό πλέγμα περιβάλλει τον έξω σφιγκτήρα του πρωκτού και εντοπίζεται στο υποδόριο ιστό μεταξύ του έξω σφιγκτήρα και του πρωκτικού δέρματος. Η διόγκωση των κλάδων του έξω φλεβικού αιμορροϊδικού πλέγματος σχηματίζει τις εξωτερικές αιμορροΐδες.

Φλεβική αποχέτευση πρωκτικού σωλήνα

Φλεβική αποχέτευση πρωκτικού σωλήνα

Η άνω αιμορροϊδική φλέβα παροχετεύει το αίμα από το έσω φλεβικό αιμορροϊδικό πλέγμα και εκβάλλει στη κάτω μεσεντέριο φλέβα, η οποία καταλήγει στη πυλαία κυκλοφορία. Το έσω αιμορροϊδικό πλέγμα εντοπίζεται στον υποβλεννογόνιο χιτώνα του πρωκτικού σωλήνα και του περιφερικού ορθού. Απλώνεται πάνω από την οδοντωτή γραμμή και διατρέχει τους πρωκτικούς στύλους του Morgagni. Το έσω αιμορροϊδικό πλέγμα με την πρωκτοσκόπηση φαίνεται σαν επιμήκη βλεννογονικά πρωκτικά επάρματα, κατά την 3η, 7η και 11η ώρα του πρωκτού. Όταν διογκωθούν οι κλάδοι του έσω αιμορροϊδικού πλέγματος σχηματίζονται οι εσωτερικές αιμορροΐδες, που προέχουν πάνω από την οδοντωτή γραμμή και επικαλύπτονται από το βλεννογόνο του πρωκτού.

Οι μέσες αιμορροϊδικές φλέβες βρίσκονται στο υποβλεννογόνιο χιτώνα του ορθού και του πρωκτού και μέσω των έσω λαγονίων φλεβών παροχετεύουν το αίμα στη συστηματική κυκλοφορία. Αυτές αναστομώνονται με κλάδους τόσο των άνω όσο και των κάτω αιμορροϊδικών φλεβών.

Από τα παραπάνω συνάγεται ότι στην περιοχή του πρωκτικού σωλήνα σχηματίζεται επικοινωνία μεταξύ του πυλαίου φλεβικού συστήματος και της συστηματικής φλεβικής κυκλοφορίας. Στην πυλαία υπέρταση το πυλαίο φλεβικό αίμα εκτρέπεται της φυσιολογικής του πορείας και οδεύει ανάστροφα προς τη συστηματική κυκλοφορία.  Με το μηχανισμό αυτό ερμηνεύεται η δημιουργία κιρσών στην περιοχή του πρωκτού και του ορθού επί πυλαίας υπερτάσεως.

Φυσιολογία του πρωκτικού σωλήνα. Τα αιμορροϊδικά φλεβικά πλέγματα είναι γεμάτα με αίμα και συμβάλλουν κατά 15–20% στην πίεση ηρεμίας του πρωκτικού σωλήνα. Αποτελούν πολύτιμη συνιστώσα της λειτουργίας της ορθοπρωκτικής εγκράτειας και συμβάλλουν στη στεγανή σύγκλειση του πρωκτικού σωλήνα. Η λειτουργία αυτή επιτυγχάνεται με τη μαλακή και ελαστική σύσταση του αγγειακού ιστού, η οποία τους επιτρέπει να αυξομειώνουν το μέγεθος μέσα στον πρωκτικό σωλήνα, ανάλογα με την ποσότητα του αίματος που περιέχουν. Οι αγγειακές αυτές δομές τροφοδοτούνται με αρτηριακό αίμα άμεσα με τις αιμορροϊδικές αρτηρίες και η αποχέτευση του φλεβικού αίματος στην πυλαία φλέβα γίνεται με τις αιμορροϊδικές φλέβες, οι οποίες δεν έχουν βαλβίδες. 

Έξω πρωκτικό χείλος - Περιπρωκτική περιοχή

Έξω πρωκτικό χείλος – Περιπρωκτική περιοχή

Σε κάθε αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης (π.χ. δυσκοιλιότητα, βήχας, κύηση, σφίξιμο, φτάρνισμα, γέλιο, άρση βαρών, σκύψιμο), ανακόπτεται η απαγωγή του φλεβικού αίματος και ταυτόχρονα δημιουργείται παλίνδρομη ροή αίματος από το πυλαίο φλεβικό σύστημα προς τα αιμορροΐδικά πλέγματα. Σαν αποτέλεσμα αυξάνεται η ενδαγγειακή πίεση μέσα στα αιμορροϊδικά πλέγματα, τα οποία διογκώνονται. Μόλις υποχωρήσει η ενδοκοιλιακή πίεση, αυτομάτως αποκαθίσταται η ροή του αίματος και τα αιμορροϊδικά πλέγματα επανέρχονται στο αρχικό τους μέγεθος. Με την αυξομείωση αυτή τα αιμορροϊδικά πλέγματα συμβάλλουν στην ερμητική σύγκλειση του πρωκτικού σωλήνα και συνεπικουρούν στην εγκράτεια, δηλαδή στην απόλυτη στεγανότητα του πρωκτικού σωλήνα για τα στερεά, τα υγρά και τα αέρια. Με άλλα λόγια, τα αιμορροϊδικά πλέγματα με  αυτόματο μηχανισμό εξυπηρετούν τη λειτουργία του πρωκτικού σωλήνα, προφυλάσσοντας από τη διαφυγή αερίων, υγρών ή στερεών κοπράνων, όταν για οποιονδήποτε λόγο αυξάνει η ενδοκοιλιακή πίεση.

Κατά την αφόδευση τα φλεβικά αιμορροϊδικά πλέγματα εκκενώνονται από το αίμα επειδή χαλαρώνει ο σφιγκτήρας και επαναπληρώνεται μετά το πέρας της. Με την λειτουργία αυτή τα αγγειακά αιμορροϊδικά πλέγματα δρουν σαν προστατευτικά μαξιλάρια και προστατεύουν τους μύες του πρωκτικού σφιγκτήρα και δεν τραυματίζονται κατά τη διέλευση των κοπράνων.

Επιπλέον, στο βλεννογόνο του πρωκτικού σωλήνα υπάρχουν σημαντικοί αισθητικοί υποδοχείς που βοηθούν στη διάκριση μεταξύ αερίων, υγρών και στερεών, ενισχύοντας περαιτέρω το μηχανισμό της εγκράτειας.

Τι είναι οι αιμορροΐδες

Οι αιμορροΐδες αποτελούν διατάσεις των φλεβικών αιμορροϊδικών πλεγμάτων, τα οποία φυσιολογικά βρίσκονται στην ανατομική περιοχή του πρωκτικού σωλήνα. Η ετυμολογία της ονομασίας «αιμορροΐδες» προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «αίμα» και «ροή» και χαρακτηρίζει το προεξάρχον σύμπτωμα των αιμορροΐδων, που είναι η ροή αίματος από τον πρωκτό.

Κατά την περιγραφή των αιμορροΐδων διακρίνουμε δύο ανεξάρτητες ανατομικές δομές:

1) Τις εσωτερικές αιμορροΐδες, οι οποίες παριστούν διατεταμένες φλέβες του έσω αιμορροϊδικού πλέγματος που καλύπτονται από βλεννογόνο. Εντοπίζονται πάνω από την οδοντωτή γραμμή του πρωκτικού σωλήνα και παροχετεύουν το φλεβικό αίμα μέσω της άνω αιμορροϊδικής φλέβας στο πυλαίο σύστημα. Επομένως, κάθε εσωτερική αιμορροΐδα είναι ένας όζος που αποτελείται από βλεννογόνο και υποβλεννογόνιο που περιέχουν ένα κλάδο της άνω αιμορροϊδικής φλέβας και ένα τελικό κλάδο της άνω αιμορροϊδικής αρτηρίας.

2) Τις εξωτερικές αιμορροΐδες, οι οποίες παριστούν διατεταμένες φλέβες του έξω αιμορροϊδικού πλέγματος, που καλύπτονται από πλακώδες επιθήλιο. Εντοπίζονται στο υποδόριο του κάτω τριτημορίου του πρωκτικού σωλήνα, περιφερικότερα της οδοντωτής γραμμής και παροχετεύουν το αίμα μέσω των κάτω αιμορροϊδικών φλεβών στη συστηματική κυκλοφορία.

Εκτός από τις φλέβες, οι αιμορροΐδες είναι πλούσιες σε αρτηριοφλεβικές αναστομώσεις, οι οποίες δικαιολογούν το ζωηρό ερυθρό χρώμα του αίματος που παρατηρείται στις αιμορραγίες των αιμορροΐδων, δηλαδή το ανώτερο Επιπλέον το έσω και το έξω αιμορροϊδικό πλέγμα αναστομώνονται μεταξύ τους, με συνέπεια σε κάθε αιμορροΐδα να υπάρχουν δύο στοιχεία, δηλαδή το ανώτερο (εσωτερικό) και ένα κατώτερο (εξωτερικό).

Οι εσωτερικές αιμορροΐδες, όταν διογκώνονται μοιάζουν σαν τρεις μικρούς σάκους με φλεβικό αίμα και γι’ αυτό συχνά περιγράφονται και ως αιμορροϊδικοί όζοι. Οι όζοι αυτοί με την πρωκτοσκόπηση φαίνονται σαν τρείς σφαιροειδείς προπέτειες μέσα στο πρωκτικό σωλήνα, αντίστοιχα προς την 3η, 7η, και 11η ώρα με το άτομο σε γυναικολογική θέση και έχουν μέγεθος που κυμαίνεται από 2 έως 15 χιλιοστά.

Οι εσωτερικές αιμορροΐδες καλύπτονται με βλεννογόνο το οποίο δεν διαθέτει νευρικές απολήξεις και υποδοχείς πόνου, ενώ οι εξωτερικές αιμορροΐδες καλύπτονται με δέρμα, που είναι πλούσιο σε αισθητικές νευρικές απολήξεις με αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά ευαίσθητο στον πόνο.

Φυσιολογικά οι εσωτερικές αιμορροΐδες και ο υπερκείμενος βλεννογόνος είναι στερεά προσκολλημένες στο τοίχωμα του πρωκτού με στηρικτικούς συνδέσμους. Όταν όμως διογκωθούν πάνω από ένα σημείο και εξασθενίσουν οι στηρικτικοί σύνδεσμοι, τότε με κάθε αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης (π.χ. σφίξιμο) διολισθαίνουν προς τα έξω από τη φυσιολογική τους θέση μαζί με τον υπερκείμενο βλεννογόνο.

Προσπίπτουσες αιμορροΐδες

Προσπίπτουσες αιμορροΐδες

Οι αιμορροΐδες, λοιπόν, δημιουργούνται από τη διόγκωση των φυσιολογικών αιμορροϊδικών πλεγμάτων. Τότε προβάλλουν μέσα στο πρωκτικό σωλήνα και είναι ορατές εμφανέστατα με την πρωκτοσκόπηση. Η εμφάνισή τους οφείλεται στη φλεβική συμφόρηση και στη διάταση των φλεβών.

Οι διογκωμένες αιμορροΐδες διολισθαίνουν από τη φυσιολογική ανατομική θέση και προβάλλουν προς τα έξω από το πρωκτικό χείλος, οπότε τότε είναι ορατές με γυμνό μάτι και λέγονται προσπίπτουσες.

Όταν οι αιμορροΐδες διογκωθούν πάνω από ένα ορισμένο μέγεθος προκαλούν διάφορα ενοχλήματα στην περιοχή του πρωκτού και τότε χρησιμοποιούνται οι ιατρικοί όροι «αιμορροϊδοπάθεια» και «αιμορροϊδική νόσος».

Πως δημιουργούνται οι αιμορροΐδες – Παθοφυσιολογία

Ανατομία πρωκτικού σωλήνα - Σφιγκτήρες

Ανατομία πρωκτικού σωλήνα – Σφιγκτήρες

Αναμφίβολα έχει πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι, ενώ η αιμορροϊδοπάθεια είναι γνωστή από παλαιοτάτων χρόνων και η συμπτωματολογία της είναι εξαιρετικά ενοχλητική, παρόλα αυτά δεν έχει διευκρινιστεί σε βάθος η παθογένειά της. Ωστόσο, υποστηρίζεται ότι για τη δημιουργία των αιμορροΐδων δρουν δυο παράγοντες οι οποίοι είναι α) η φλεβική συμφόρηση και β) η διολίσθηση του βλεννογόνου έξω από τον πρωκτικό σωλήνα.

Έχουν προταθεί διάφοροι μηχανισμοί με τους οποίους εξηγείται η παθολογική διόγκωση και η διολίσθηση των αιμορροΐδων, τα οποία οδηγούν στην εκδήλωση ενοχλημάτων στην περιοχή του πρωκτού. Οι πιο σημαντικοί από αυτούς είναι οι εξής:

  1. Η υπερτονία του έσω σφιγκτήρα του πρωκτού.
  2. Η χαλάρωση των στηρικτικών συνδέσμων.
  3. Η διαταραχή της κυκλοφορίας του αίματος.

Υπερτονία του έσω σφιγκτήρα:  Η κυκλοφορία του αίματος μέσα στα αιμορροϊδικά πλέγματα ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από τον τόνο του έσω σφιγκτήρα του πρωκτού. Έχει αποδειχθεί ότι η αύξηση του τόνου του έσω σφιγκτήρα οδηγεί σε φλεβική στάση μέσα στα αιμορροϊδικά πλέγματα, η οποία με τη σειρά της προκαλεί επιπλέον αύξηση του τόνου του σφιγκτήρα και έτσι δημιουργείται φαύλος κύκλος. Σαν επακόλουθο των προαναφερομένων αλλαγών, διογκώνονται υπέρμετρα οι φλέβες των αιμορροϊδικών πλεγμάτων και έτσι σχηματίζονται οι αιμορροΐδες. Επιπλέον, ο σπασμός και η υπερτονία του σφιγκτήρα εμποδίζουν την επαναφορά του προσπίπτοντος βλεννογόνου και των αιμορροΐδων στη φυσιολογική ανατομική θέση, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η αιμορροϊδοπάθεια 4ου βαθμού.

Ο μηχανισμός της διόγκωσης των αιμορροΐδων συνοψίζεται στα ακόλουθα στάδια:

Αυξημένος τόνος του έσω σφιγκτήρα

"

Φλεβική στάση στα αιμορροϊδικά πλέγματα

"

Διόγκωση φλεβών των αιμορροϊδικών πλεγμάτων

"

Δυσχέρεια κατά την αφόδευση

"

Μεγαλύτερη αύξηση του τόνου του σφιγκτήρα

"

Επιδείνωση της διόγκωσης των αιμορροΐδων και των ενοχλημάτων

Προσπίπτουσες αιμορροΐδες

Προσπίπτουσες αιμορροΐδες

Χαλάρωση των στηρικτικών συνδέσμων: Μετά την τρίτη δεκαετία της ζωής και με την πρόοδο της ηλικίας, ο στηρικτικός μυς του Treitz και οι σύνδεσμοι που συγκρατούν στερεά προσκολλημένα το βλεννογόνο, τον υποβλεννογόνιο χιτώνα και τα αιμορροϊδικά πλέγματα στο μυϊκό τοίχωμα του ορθού και του  πρωκτικού σωλήνα, εκφυλίζονται και εξασθενούν. Η εκφύλιση αυτή οδηγεί σε χαλάρωση όλων των στηρικτικών δομών, με αποτέλεσμα ο βλεννογόνος και οι υποκείμενες αιμορροΐδες παύουν πλέον να είναι ισχυρά καθηλωμένα στο περιβάλλον μυϊκό τοίχωμα.

Αρχικά ο βλεννογόνος  διολισθαίνει προοδευτικά από την αρχική του θέση και τελικά προβάλλει προς τα έξω, δια του πρωκτικού χείλους. Με τη διολίσθηση αυτή του βλεννογόνου εγκαθίσταται  φλεβική συμφόρηση και προκαλείται διόγκωση των αιμορροΐδων. Σε ένα πιο ύστερο στάδιο, καθώς επιτείνεται η διολίσθηση του βλεννογόνου συμπαρασύρονται και οι υποκείμενες αιμορροΐδες, οι οποίες κι αυτές προβάλλουν προς τα έξω. Η σπασμός και η υπερτονία του έσω σφιγκτήρα εμποδίζουν την επαναφορά του προσπίπτοντος βλεννογόνου και των αιμορροΐδων στη φυσιολογική ανατομική θέση.

Η αλλαγή της θέσης και η διόγκωση των αιμορροΐδων έχουν ως αποτέλεσμα την ευθραυστότητα και ρήξη του πρωκτικού βλεννογόνου, που οδηγεί σε απώλεια αίματος από την περιοχή.

Διαταραχή στην κυκλοφορία του αίματος:  Η έλλειψη φλεβικών βαλβίδων στα κύρια φλεβικά στελέχη αποτελεί την πρωταρχική αιτία της δημιουργίας των αιμορροΐδων, σε όλες τις καταστάσεις που προκαλούν αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης. Η διόγκωση των αιμορροΐδων δημιουργείται από την παρεμπόδιση της φλεβικής επαναφοράς του αίματος από τα αιμορροϊδικά πλέγματα προς τη συστηματική κυκλοφορία, η οποία μπορεί να είναι αποτέλεσμα της αυξημένης ενδοκοιλιακής πίεσης, όπως για παράδειγμα συμβαίνει στην βαριά χειρωνακτική εργασία, στην κύηση, στο χρόνιο διαρροϊκό σύνδρομο, στο χρόνιο βήχα και στην υπερτροφία του προστάτη. Αναμφίβολα, σ’ αυτό συμβάλλει επιβαρυντικά και η όρθια στάση του ανθρωπίνου σώματος, η οποία αυξάνει την υδροστατική πίεση μέσα σε όλο το φλεβικό δίκτυο. Σκωπτικά υποστηρίζεται η άποψη: «Η αιμορροϊδοπάθεια αποτελεί τη συνέπεια για τον άνθρωπο για την έγερσή του από τα τέσσερα στα δύο πόδια».

Διόγκωση των αιμορροΐδων δημιουργείται, επίσης, και από την κακή τοπική κυκλοφορία του αίματος στα αιμορροϊδικά πλέγματα, η οποία προκαλείται από μηχανική απόφραξη, όπως για παράδειγμα συμβαίνει στη χρόνια δυσκοιλιότητα με την παραμονή των κοπράνων στη λήκυθο του ορθού (κοπρόσταση) και στο καρκίνο του ορθού.

Η άσκηση εξωτερικής πίεσης στην κάτω κοίλη φλέβα από ενδοπυελικούς όγκους  ή την εγκυμονούσα μήτρα προκαλεί φλεβική στάση και επίταση των αιμορροΐδων.

Η πυλαία υπέρταση συμβάλλει καθοριστικά στη διάταση ολοκλήρου του αιμορροϊδικού πλέγματος και στη δημιουργία των αιμορροΐδων, καθώς αυτό αποτελεί αναστομωτικό δίκτυο μεταξύ της πυλαίας φλέβας (πυλαία, κάτω μεσεντέριος, άνω αιμορροϊδική φλέβα) και της κάτω κοίλης φλέβας (κάτω αιμορροϊδική, έσω αιδοιική, έσω λαγόνιος, κάτω κοίλη).

Προδιαθεσικοί παράγοντες

Σε γενικές γραμμές οι σημαντικότεροι προδιαθεσικοί παράγοντες που συμβάλλουν στη δημιουργία των αιμορροΐδων είναι οι ακόλουθοι:

  • Η κληρονομικότητα συμβάλλει τα μέγιστα λόγω της κληρονομικής τοιχωματικής ανατομικής ανωμαλίας των φλεβών και της φλεβικής βαλβιδικής ανεπάρκειας. Οι αιμορροΐδες παρατηρούνται σε ποσοστό 50% σε μέλη της ίδιας οικογένειας και συνυπάρχουν αρκετές φορές με κιρσούς των κάτω άκρων.
  • Η εγκυμοσύνη, λόγω της πίεσης επί των λαγονίων φλεβών από την συνεχώς διογκούμενη εγκυμονούσα μήτρα, προκαλεί συμφόρηση του αίματος μέσα στα αιμορροϊδικά πλέγματα, τα οποία διογκώνονται και δημιουργούνται οι αιμορροΐδες.
  • Η δυσκοιλιότητα, όπου οι σκληρές κοπρανώδεις μάζες που παραμένουν στο ορθό συμπιέζουν τις φλέβες του έσω αιμορροϊδικού πλέγματος, παρεμποδίζουν την απορροή του αίματος και οδηγούν στη διόγκωση των φλεβών του πλέγματος. Παρόμοιος είναι ο μηχανισμός για τη δημιουργία αιμορροΐδων επί αδενοκαρκινώματος του ορθού, όπου η διήθηση του εντερικού τοιχώματος από το νεόπλασμα αποτελεί την αιτία της παρεμπόδισης της φλεβικής αποχέτευσης.
  • Η δίαιτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες προάγει την εμφάνιση των αιμορροΐδων, επειδή δευτεροπαθώς προκαλεί δυσκοιλιότητα.
  • Οι διατροφικοί παράγοντες (αλκοόλ, καρυκεύματα), επειδή προκαλούν αγγειοδιαστολή στα αιμορροΐδικά πλέγματα.
  • Οι επίμονες διάρροιες προκαλούν αιμορροϊδοπάθεια λόγω του συνεχούς τεινεσμού.
  • Η έντονη προσπάθεια κατά την αφόδευση και η παρατεταμένη διάρκεια, λόγω της συνεχούς αυξημένης ενδοκοιλιακής πίεσης.
  • Η έντονη γυμναστική και χειρωνακτική εργασία με άρση βαρών, επειδή συντελεί στην αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης
  • Ο έντονος βήχας, όπως στην βρογχίτιδα των χρόνιων καπνιστών
  • Η παχυσαρκία.
  • Ο σύγχρονος τρόπος ζωής με την έλλειψη άσκησης και την καθιστική ζωή οδηγούν σε δυσκοιλιότητα.
  • Η παρατεταμένη ορθοστασία αυξάνει την υδροστατική πίεση μέσα στις φλέβες.
  • Η μεγάλη ηλικία λόγω της εκφύλισης των στηρικτικών στοιχείων της περιοχής του πρωκτού.
  • Η υπερτροφία του προστάτη, λόγω της δυσουρίας και της αύξησης της ενδοκοιλιακής πίεσης.

Βαθμονόμηση και στάδια των αιμορροΐδων

Οι εσωτερικές αιμορροΐδες ανάλογα με το μέγεθος, το βαθμό της πρόπτωσης και την εικόνα που εμφανίζονται στην πρωκτοσκόπηση, ταξινομούνται σε τέσσερις βαθμούς (στάδια).

1ου βαθμούΕίναι οι εσωτερικές εκείνες αιμορροΐδες, οι οποίες παρουσιάζονται με τη μορφή μικρών κιρσοειδών διογκώσεων του έσω αιμορροϊδικού πλέγματος. Δεν είναι εμφανείς από έξω και δεν προπίπτουν στην προσπάθεια κένωσης. Φαίνονται μόνο κατά την εξέταση με το πρωκτοσκόπιο και συνήθως σχετίζονται με αιμορραγία κατά την κένωση.

2ου βαθμούΕίναι οι αιμορροΐδες που προσπίπτουν μόνο κατά την αφόδευση και στο τέλος της προσπάθειας ανατάσσονται αυτόματα μέσα στον πρωκτικό σωλήνα. Εκδηλώνονται με αιμορραγία, υπερέκκριση βλέννας και κνησμό.

3ου βαθμούΕίναι οι αιμορροΐδες εκείνες που προσπίπτουν κατά την κένωση και δεν ανατάσσονται από μόνες τους, παρά μόνο με υποβοήθηση με το χέρι. Παρουσιάζουν μεγαλύτερη αιμορραγία, εκροή βλέννας και κνησμό, συγκριτικά με το 2ο στάδιο.

4ου βαθμούΟι αιμορροΐδες αυτές είναι μεγάλες και βρίσκονται μόνιμα σε πρόπτωση, έξω από τον πρωκτικό δακτύλιο ανεξάρτητα από την προσπάθεια κένωσης. Δεν ανατάσσονται με το χέρι και δεν μπορούν να συγκρατηθούν μέσα στο πρωκτό, στη φυσιολογική τους ανατομική θέση. Η δυσφορία, η εκροή βλέννας και ο κνησμός εκδηλώνονται με έντονο βαθμό.

Αιμορροΐδες συμπτώματα

Τα συμπτώματα που έχουν οι αιμορροΐδεσ, σε γενικές γραμμές, μοιάζουν με τα συμπτώματα των σοβαρών παθήσεων της περιοχής (φλεγμονώδεις, νεοπλασματικές) και για το λόγο αυτό θα πρέπει να αξιολογούνται προσεκτικά, προκειμένου να τεθεί η ορθή διάγνωση.

Οι αιμορροΐδες δεν είναι επικίνδυνες, ούτε απειλητικές για τη ζωή. Ωστόσο, επηρεάζουν καθοριστικά την καθημερινότητα των ασθενών και υποβαθμίζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής. Η κλινική συμπτωματολογία είναι ποικιλόμορφη και σχετίζεται απόλυτα με το βαθμό της αιμορροϊδοπάθειας. Άλλοτε είναι ήπια ή ανύπαρκτη και άλλοτε είναι πολύ έντονη. Είναι ενδιαφέρον να αναφερθεί ότι πολλοί ασθενείς έχουν μεγάλες αιμορροΐδες χωρίς συμπτώματα.

Τα κυριότερα συμπτώματα των αιμορροΐδων, με τη σειρά της συχνότητας και της κλινικής σπουδαιότητας με την οποία εμφανίζονται, είναι τα ακόλουθα:

  • Αιμορραγία
  • Δυσφορία στον πρωκτό
  • Εκροή βλέννας
  • Τοπικός ερεθισμός (δερματίτιδα, πρωκτίτιδα)
  • Κνησμός
  • Πρόπτωση και διόγκωση
  • Αίσθημα ατελούς κένωσης
  • Πόνος

Αιμορραγία: Το κυριότερο και συχνότερο σύμπτωμα των αιμορροΐδων είναι η ανώδυνη αιμορραγία, η οποία οφείλεται σε διάβρωση του πρωκτικού βλεννογόνου και του τοιχώματος των φλεβών. Αυτή είναι το σύμπτωμα που οδηγεί συχνότερα τους ασθενείς στον ιατρό. Στην αρχή εκδηλώνεται με τη μορφή γραμμών αίματος, ανοικτού ζωηρού κόκκινου χρώματος, που επαλείφει τα κόπρανα ή επικάθεται στο χαρτί σκουπίσματος της τουαλέτας. Αργότερα εκδηλώνεται με τη μορφή σταγόνων αίματος χωρίς να περιέχει πήγματα, που πέφτουν στη λεκάνη της τουαλέτας ή εκτινάσσονται ορμητικά μετά την κένωση. Τα ζωηρό ερυθρό χρώμα του αίματος αποδίδεται σε αρτηριοφλεβικές αναστομώσεις που υπάρχουν στο τοίχωμα των αιμορροΐδων. Μερικές φορές το αίμα που χάνεται μπορεί να είναι μεγάλης ποσότητας, οπότε ενδέχεται να εμφανισθεί σιδηροπενική αναιμία. Η αιμορραγία είναι διαλείπουσα και γίνεται κατά επεισόδια, τα οποία μπορεί να υποχωρήσουν για λίγες εβδομάδες ή μερικούς μήνες και να ξαναεμφανιστούν σε απρόβλεπτο χρόνο.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφερθεί μετ’ επιτάσεως ότι κάθε αποβολή αίματος από τον πρωκτό δεν αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο αιμορροΐδων, αν ληφθεί υπόψη ότι ένας στους οχτώ ασθενείς με αποβολή αίματος από τον πρωκτό αποδεικνύεται ότι πάσχει από σοβαρότερη πάθηση (φλεγμονώδη ή νεοπλασματική). Γι’ αυτό, σαν κανόνας, κάθε αιμορραγία από τον πρωκτό θα πρέπει να αποδίδεται σε αιμορροϊδοπάθεια, τότε και μόνον τότε, όταν έχει αποκλειστεί κάθε άλλη αιτία και ειδικά ο καρκίνος του ορθού!

Αιμορραγούσες αιμορροΐδες

Αιμορραγούσες αιμορροΐδες

Στις προσπίπτουσες αιμορροΐδες (4ου βαθμού) η αιμορραγία εκδηλώνεται λιγότερο συχνά επειδή ο βλεννογόνος που τις καλύπτει έχει σκληρύνει. Στη φάση αυτή η απώλεια αίματος αντικαθίσταται από υπερέκκριση βλέννας, η οποία προδιαθέτει στην εμφάνιση δερματίτιδας, πρωκτίτιδας και κνησμού του δακτυλίου.

Δυσφορία: Το αίσθημα δυσφορίας είναι συχνό σύμπτωμα των αιμορροΐδων, ιδιαίτερα αν υπάρχει πρόπτωση. Περιγράφεται ως αίσθημα «μπουκώματος» στο περίνεο ή ως επιθυμία για επιτακτική αφόδευση ή ως αίσθηση πληρότητας ή ξένου σώματος ή βάρους στον πρωκτό. Ο ασθενής σφίγγεται σε μια προσπάθεια να ανακουφιστεί, αλλά αυτό επιδεινώνει τη δυσφορία. Όταν η δυσφορία αυτή ξεπεράσει ένα όριο και γίνει πολύ έντονη, τότε οι ασθενείς την περιγράφουν ως πόνο.

Το σύμπτωμα αυτό αποδίδεται κυρίως σε διόγκωση των εξωτερικών αιμορροΐδων, λόγω της φλεβικής συμφόρησης, η οποία έχει ως αποτέλεσμα τη διάταση του ευαίσθητου δέρματος που τις καλύπτει. Επίσης, η δυσφορία οφείλεται στην αντανακλαστική δυσλειτουργία των μυών του πυελικού εδάφους (υπερτονία), η οποία βελτιώνεται με την εφαρμογή εδρόλουτρων σε χλιαρό μολυβδούχο νερό. Ακόμα, σημαντική είναι η ανακούφιση που επιτυγχάνεται με πλύσεις με ειδικό αφρό καθαρισμού και υγιεινής του πρωκτού «PROCTO-SYNALAR, cleansing foam».

Υπερέκκριση βλέννας: Η βλεννώδης υπερέκκριση οφείλεται σε υπερπαραγωγή βλέννας, η οποία εκρέει προς τα έξω και λεκιάζει το εσώρουχο. Οφείλεται στον ερεθισμό του βλεννογόνου που καλύπτει τις αιμορροΐδες, όταν αυτές προσπίπτουν προς τα έξω.

Τοπικός ερεθισμός, ο οποίος εκδηλώνεται με κνησμό, δερματίτιδα, πρωκτίτιδα και τελικά μαρασμό (ατροφία) του περιπρωκτικού δέρματος. Αυτά εμφανίζονται στην περιπρωκτική χώρα με μεγάλη συχνότητα, ιδίως σε ασθενείς με μεγάλες προπίπτουσες αιμορροΐδες και υπερτροφικές δερματικές πτυχές και οφείλονται στην εκροή βλέννας και παραμονή κοπράνων. Τα ανωτέρω συμπτώματα σχετίζονται απόλυτα με την ατελή  υγιεινή και φροντίδα της ευαίσθητης περιοχής. Και αυτό γιατί στις καταστάσεις αυτές, η ανώμαλη δερματική επιφάνεια δεν επιτρέπει την εύκολη και πλήρη απομάκρυνση των κοπράνων. Είναι γνωστό άλλωστε ότι στα κόπρανα υπάρχουν βακτηρίδια, μερικά από τα οποία παράγουν πεπτιδάσες, που κατατάσσονται μεταξύ των πιο ισχυρών ουσιών που προκαλούν κνησμό.

Προσπίπτουσες αιμορροΐδες

Προσπίπτουσες αιμορροΐδες

Πρόπτωση – διόγκωση: Η πρόπτωση των εσωτερικών αιμορροΐδων και η εμφάνισή τους έξω από τον πρωκτό γίνεται αντιληπτή από τον ασθενή ως ένα μόρφωμα, την ώρα της αφόδευσης ή ισχυρής προσπάθειας. Η πρόπτωση ως σύμπτωμα απαντάται συχνά. Συνήθως ανατάσσεται από μόνη της αυτόματα ή υποβοηθούμενα με χειρισμούς με το χέρι του ασθενούς. Το τμήμα που προπίπτει αντιστοιχεί στις εσωτερικές αιμορροΐδες και διολισθαίνει προς τα κάτω, όταν οι λείες μυϊκές ίνες που τις στηρίζουν παραβιαστούν από την υπερβολική προσπάθεια και πίεση. Η πρόπτωση συνήθως συνδυάζεται και με φλεβική συμφόρηση και οίδημα των εξωτερικών αιμορροΐδων. Το οίδημα μπορεί να πάρει μεγάλες διαστάσεις, ιδίως κατά την έντονη προσπάθεια κένωσης και όταν συνδυάζεται με υπερτονικό σφιγκτήρα.

Η πρόπτωση επισυμβαίνει συχνότερα στις αιμορροΐδες 2ου και 3ου βαθμού και τις περισσότερες φορές συνοδεύεται από ανώδυνη αιμορραγία και τοπική δυσφορία. Είναι δε μόνιμη στις αιμορροΐδες 4ου βαθμού, οι οποίες δεν ανατάσσονται με κανένα τρόπο.

Όταν υπάρχει διόγκωση και πρόπτωση των αιμορροΐδων, η υγιεινή και η καθαριότητα της περιπρωκτικής περιοχής είναι ατελής και γι’ αυτό ο ασθενής αισθάνεται υγρασία στην περιπρωκτική περιοχή και λερώνει το εσώρουχο με εντερικό περιεχόμενο (κίτρινος ή καφεοειδής λεκές).

Πόνος: Είναι σαφές ότι οι αιμορροΐδες δεν πονούν καθόλου. Υπάρχει η εσφαλμένη αντίληψη στους ασθενείς ότι κάθε πόνος στο πρωκτό οφείλεται στις αιμορροΐδες. Έχει αποδειχθεί ότι  η πιο συχνή αιτία πόνου στην περιοχή του πρωκτού σε ασθενείς με αιμορροΐδες είναι κάποια άλλη πάθηση, όπως για παράδειγμα είναι η ραγάδα, η τοπική φλεγμονή και το απόστημα.

Ωστόσο, οι εσωτερικές αιμορροΐδες γίνονται εξαιρετικά επώδυνες εάν υποστούν επιπλοκή, όπως είναι η περίσφιξη και η θρόμβωση (βλέπε παρακάτω). Οι επιπλοκές αυτές, όμως, είναι εξαιρετικά σπάνιες και τα έντονα συμπτώματα οδηγούν τον ασθενή επειγόντως σε αναζήτηση ιατρικής συνδρομής.

Διάγνωση των αιμορροΐδων

Επισκόπηση αιμορροΐδων

Διάγνωση αιμορροΐδων με επισκόπηση

Επειδή οι αιμορροΐδες αφορούν μια ανατομική περιοχή του σώματος για την οποία το ευρύ κοινό νοιώθει άβολα και αισθάνεται ντροπή, πολύ συχνά οι ασθενείς με αιμορροΐδες προσέρχονται στον ιατρό καθυστερημένα και με έντονα ενοχλήματα.

Η ορθή και αποτελεσματική θεραπεία των συμπτωματικών αιμορροΐδων προϋποθέτει ορθή και τεκμηριωμένη διάγνωση, η οποία γίνεται από ειδικό ιατρό, με βάση τα συμπτώματα και τα κλινικοεργαστηριακά ευρήματα. Η ακριβής διάγνωση των αιμορροΐδων υλοποιείται με την πρωκτολογική εξέταση, η οποία περιλαμβάνει την επισκόπηση και την πρωκτοσκόπηση.

Αρχικά, με την επισκόπηση του πρωκτού στην ηρεμία γίνεται η διάγνωση των εξωτερικών αιμορροΐδων και των μόνιμα προπιπτουσών αιμορροΐδων 4ου βαθμού. Σε κατάσταση προσπάθειας του ασθενούς (έντονο σφίξιμο) φαίνονται οι προπίπτουσες εσωτερικές αιμορροΐδες 2ου και 3ου βαθμού. Στην εμβέλεια της επισκόπησης περιλαμβάνονται οι υπερτροφικές δερματικές πτυχές, η θρόμβωση των εξωτερικών αιμορροΐδων και το περιπρωκτικό αιμάτωμα. Με ήπια απαγωγή των γλουτών μπορεί επισκοπικά να διαπιστωθεί αν υπάρχει ραγάδα του δακτυλίου, ενώ με τη δοκιμασία Valsava (αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης) μπορεί να διαπιστωθεί αδρά ο βαθμός της φλεβικής συμφόρησης του έσω και έξω αιμορροϊδικοί πλέγματος και η κατάσταση του πυελικού εδάφους.

Όργανο για πρωκτοσκόπηση

Όργανο για πρωκτοσκόπηση

Η διάγνωση των εσωτερικών αιμορροΐδων γίνεται αξιόπιστα με την πρωκτοσκόπηση, δηλαδή μέσω ενός οργάνου που ονομάζεται πρωκτοσκόπιο και φέρει φωτισμό στην άκρη του. Σε φυσιολογικά άτομα με την πρωκτοσκόπηση διαπιστώνονται τα πρωκτικά επάρματα στη δεξιά άνω (3η ώρα), αριστερή κάτω (7η ώρα) και αριστερή αν (11η ώρα) με το άτομο σε γυναικολογική θέση. Τα ευρήματα αυτά αρκετές φορές δυσχεραίνουν τη διάγνωση, εάν δηλαδή είναι ή δεν είναι αιμορροΐδες. Σε κάθε περίπτωση που τα επάρματα αυτά προσπίπτουν μέσα στο πρωκτοσκόπιο, πρόκειται για παθολογική διόγκωση και συνιστούν αιμορροΐδες. Ο βλεννογόνος που καλύπτει τις αιμορροΐδες είναι έντονα κόκκινος και καμιά φορά αιμορραγεί αυτόματα.

Πρωκτοσκοπική εικόνα

Πρωκτοσκοπική εικόνα

Σε χρόνια πρόπτωση των αιμορροΐδων διαπιστώνονται λευκωπές πλάκες στο βλεννογόνο που οφείλονται σε μετάπλαση του κυλινδρικού επιθηλίου σε πλακώδες. Ανάλογα με το μέγεθος, το βαθμό της πρόπτωσης, την εμφάνιση και τα συμπτώματα, οι εσωτερικές αιμορροΐδες ταξινομούνται σε τέσσερα στάδια (βλέπε ανωτέρω). Πριν από κάθε θεραπευτική απόπειρα πρέπει να διευκρινιστεί ο βαθμός των αιμορροΐδων, πράγμα το οποίο μπορεί να γίνει με το πρωκτοσκόπιο, αφού ζητηθεί από τον ασθενή να αυξήσει την ενδοκοιλιακή πίεση καθώς το όργανο ανασύρεται, οπότε η δυνατότητα διάγνωσης της πρόπτωσης αυξάνει σημαντικά.

Επισημαίνεται ότι η ψηλάφηση που γίνεται με τη δακτυλική εξέταση του πρωκτού δεν αποτελεί μέθοδο διάγνωσης των εσωτερικών αιμορροΐδων, γιατί φυσιολογικά αυτές δεν γίνονται αισθητές, εκτός κι αν είναι θρομβωμένες.

Ο έλεγχος του παχέος εντέρου με εύκαμπτο ενδοσκόπιο (κολοσκόπηση) έχει στόχο, όχι τόσο τη διάγνωση των αιμορροΐδων, όσο τον αποκλεισμό πιο σοβαρών παθήσεων, γιατί η συνύπαρξη αιμορροΐδων με φλεγμονώδη ή νεοπλασματική πάθηση του παχέος εντέρου τροποποιεί ανάλογα τους θεραπευτικούς χειρισμούς.

Διαφορική διάγνωση των αιμορροΐδων

Ενδοσκοπικός έλεγχος εντέρου

Ενδοσκοπικός έλεγχος εντέρου

Κάθε σύμπτωμα από την ορθοπρωκτική περιοχή δεν πρέπει να αποδίδεται άκριτα αποκλειστικά και μόνο στις αιμορροΐδες, γιατί μπορεί να οφείλονται σε πληθώρα άλλων καταστάσεων, πολλές φορές πολύ πιο επικίνδυνες από τις αιμορροΐδες. Πολλά νοσήματα της περιοχής, όπως οι όγκοι,  οι πολύποδες, ο καρκίνος, η ραγάδα, τα συρίγγια, η πρόπτωση του ορθού, οι δερματικές πτυχές (skin tags), η υπερτροφική πρωκτική θηλή, οι φλεγμονές, τα αποστήματα, τα κονδυλώματα και η νόσος Crohn εκδηλώνονται με συμπτώματα παρόμοια με εκείνα των αιμορροΐδων. Συμπληρωματικά θα πρέπει να αναφερθούν η πυλαία υπέρταση και το αιμαγγείωμα του ορθού. Το λεπτομερειακό ιατρικό ιστορικό, η κλινική εξέταση και ο εργαστηριακός έλεγχος του εντέρου μπορεί να γλυτώσουν τον ασθενή από λαθεμένες διαγνώσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε μεγάλες περιπέτειες αλλά και κινδύνους.

Η πρόπτωση του τοιχώματος του ορθού (μερική ή ολική) έχει την ίδια συμπτωματολογία με τις εσωτερικές αιμορροΐδες και γι’ αυτό συχνά οι δύο αυτές καταστάσεις συγχέονται μεταξύ τους. Η διαφορική διάγνωση γίνεται με την πρωκτοσκόπηση, όπου κατά την προώθηση του πρωκτοσκοπίου και με την προσπάθεια που κάνει ο ασθενής για αφόδευση, ο βλεννογόνος του ορθού προσπίπτει μέσα στον αυλό. Στην αιμορροϊδοπάθεια όμως η πρόπτωση είναι μεγαλύτερη και πιο διογκωμένη, ο βλεννογόνος δε μπορεί να αιμορραγεί.

Κάθε αιμορραγία από το κατώτερο γαστρεντερικό σύστημα δεν έχει σαν αιτία μόνο τις αιμορροΐδες, αλλά και πολλές άλλες καλοήθεις ή κακοήθεις παθήσεις του εντέρου, όπως για παράδειγμα είναι οι φλεγμονώδεις εντεροπάθειες, τα εκκολπώματα, οι πολύποδες, οι αγγειοδυσπλασίες και ο καρκίνος. Για τον παραπάνω λόγο, κάθε απώλεια αίματος από τον πρωκτό, ιδιαίτερα στους ενήλικες άνω των 40 ετών, θα πρέπει να ερευνάται σχολαστικά με ενδοσκοπική εξέταση (ορθοσκόπηση, σιγμοειδοσκόπηση ή κολοσκόπηση), προκειμένου να αποκλεισθεί οποιαδήποτε άλλη καλοήθης ή κακοήθης πάθηση του παχέος εντέρου. Σαν κανόνας, η ενδοσκόπηση του παχέος εντέρου με τα εύκαμπτα ενδοσκόπια είναι πάντα απαραίτητη κατά τη διαγνωστική διερεύνηση των αιμορροΐδων. Θεωρείται δε επιβεβλημένη πριν από κάθε χειρουργική επέμβαση για τη θεραπεία των αιμορροΐδων.

Πολλές φορές οι αιμορροΐδες συγχέονται με τις δερματικές πτυχές ή όπως αλλιώς λέγονται τα δερματικά ράκη (skin tags). Αυτές αποτελούν συχνό εύρημα και δημιουργούνται από τη χαλάρωση του περιπρωκτικού δέρματος. Μπορεί να συνοδεύουν τις εσωτερικές αιμορροΐδες και μάλιστα συχνά υπάρχει μια τάση του πρωκτικού βλεννογόνου να διολισθαίνει προς τα κάτω. Η διάγνωση γίνεται με την επισκόπηση. Συνήθως είναι ασυμπτωματικές και δεν έχουν απολύτως καμία παθολογική σημασία. Ασθενείς, όμως, με κνησμό του πρωκτού, όταν έχουν μεγάλες δερματικές πτυχές είναι δύσκολο να καθαριστούν καλά μετά την αφόδευση, με αποτέλεσμα την επιδείνωση του κνησμού. Οι ασυμπτωματικές πτυχές δεν χρειάζονται καμιά θεραπεία. Όταν συνυπάρχουν με ραγάδα ή αιμορροΐδες συναφαιρούνται κατά την κύρια επέμβαση.

Επιπλοκές των αιμορροΐδων

Οι συχνότερες επιπλοκές των εσωτερικών αιμορροΐδων είναι η μεγάλη αιμορραγία,  η περίσφιξη και η θρόμβωση, ενώ των εξωτερικών αιμορροΐδων η θρόμβωση.

Μεγάλη αιμορραγία από αιμορροΐδες

Μεγάλη αιμορραγία από αιμορροΐδες

Μεγάλη αιμορραγία. Σε ασθενείς με αιμορροΐδες προχωρημένου σταδίου (3ου και 4ου  βαθμού) μπορεί να σημειωθεί ακατάσχετη αιμορραγία, η οποία εκδηλώνεται με αθρόα αποβολή καθαρού αίματος από το ορθό (εντερορραγία). Η επιπλοκή αυτή ευτυχώς είναι σπάνια και οφείλεται σε ρήξη κάποιου αιμορροϊδικού όζου από σκληρά κόπρανα (σκύβαλα), ειδικά σε άτομα που βρίσκονται σε θεραπεία με αντιπηκτικά (ασενοκουμαρόλη/sintrom) ή αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα (Aspirin, κλοπιδογρέλη/plavix). Η αντιμετώπιση της συνεχιζόμενης αυτής  αιμορραγίας γίνεται χειρουργικά υπό γενική αναισθησία και υλοποιείται με απολίνωση του αιμορραγούντος όζου με ραφή. Στη φάση αυτή αποφεύγεται η ριζική και οριστική χειρουργική θεραπεία της αιμορροϊδικής νόσου.

Περίσφιξη και θρόμβωση των εσωτερικών αιμορροΐδων. Οι προσπίπτουσες αιμορροΐδες ενδέχεται να στραγγαλιστούν, όταν ο έσω σφιγκτήρας του πρωκτού υποστεί μόνιμο σπασμό. Η επιπλοκή αυτή συνήθως είναι το αποτέλεσμα συνδυασμού προϋπαρχουσών αιμορροΐδων με κάποιο εκλυτικό παράγοντα όπως είναι η δυσκοιλιότητα, οι επίμονες διάρροιες, η εγκυμοσύνη κ.λπ.. Παρουσιάζεται σε άτομα με γνωστή αιμορροϊδοπάθεια, αλλά καμιά φορά αποτελεί και την πρώτη εκδήλωση της νόσου. Το ιστορικό είναι τυπικό, με ξαφνική εμφάνιση μιας μη ανατάξιμης πρόπτωσης, έντονου πόνου και μιας συνεχώς αυξανόμενης διόγκωσης.

Περίσφιξη και θρόμβωση εσωτερικών αιμορροΐδων

Περίσφιξη και θρόμβωση εσωτερικών αιμορροΐδων

Με την απλή επισκόπηση του πρωκτού γίνεται εύκολα η διάγνωση. Η θρομβωμένη εσωτερική αιμορροΐδα συνήθως είναι ένα πολύ γυαλιστερό έπαρμα, κυανωτικό κε κυκλικό οίδημα και πολύ επώδυνο. Σε μερικές περιπτώσεις συνυπάρχουν εσωτερικές αιμορροΐδες με σημεία ορατής φλεγμονής ή εξέλκωσης.

Σε μια τέτοια κατάσταση οι αιμορροΐδες διογκώνονται υπέρμετρα και η επαναφορά τους στη φυσιολογική ανατομική θέση είναι  αδύνατη. Λόγω της διαταραχής της αιμάτωσης δημιουργείται παθητική υπεραιμία, οίδημα και μεγάλη διόγκωση των αιμορροΐδων. Ακολούθως, εάν η περίσφιξη παραταθεί, οι περισφιγμένες αιμορροΐδες θρομβούνται και μπορεί να συμβεί νέκρωση του βλεννογόνου ή του δέρματος που καλύπτει τις αιμορροΐδες,  λόγω της ισχαιμίας. Οι θρομβωμένες σε πρόπτωση αιμορροΐδες αναφέρονται και ως «περισφιγμένες» και μπορούν να καταλαμβάνουν όλη την περιφέρεια του πρωκτικού σωλήνα ή μία μόνο από τις ανατομικές θέσεις των αιμορροΐδων.

Οι σφακελωμένες αιμορροΐδες συχνά μολύνονται από μικρόβια της περιοχής και  αναπτύσσεται φλεγμονή και περιεδρικό απόστημα. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να αναπτυχθεί πυλαιοφλεβίτιδα με θρόμβωση της πυλαίας φλέβας και ηπατικό απόστημα, που αποτελούν εξαιρετικά σοβαρές και επικίνδυνες για τη ζωή επιπλοκές.

Η περίσφιξη των αιμορροΐδων χαρακτηρίζεται από οξύ και δριμύ πόνο, ο οποίος είναι τόσο σφοδρός ώστε ο ασθενής δεν μπορεί ούτε να καθίσει, ούτε να αφοδεύσει. Η κατάσταση αυτή αναφέρεται και ως οξεία αιμορροϊδική κρίση. Οφείλεται δε αποκλειστικά και μόνο στον ισχυρό και μόνιμο σπασμό του έσω σφιγκτήρα του πρωκτού. Στην περίπτωση αυτή εγκαθίσταται ένας φαύλος κύκλος, ο οποίος διαιωνίζεται αυτόματα και χαρακτηρίζεται από αφόρητο πόνο. Ο  σπασμός δηλαδή του έσω σφιγκτήρα, που είναι η αιτία της περίσφιξης των αιμορροΐδων, προκαλεί έντονο πόνο. Ο πόνος αυτός επιτείνει ακόμα περισσότερο τον σπασμό του έσω σφιγκτήρα που επιδεινώνει την περίσφιξη κ.ο.κ..

Στη φάση αυτή θα πρέπει να αποφεύγεται η πλήρης εξέταση του πρωκτού δακτυλικά ή με πρωκτοσκόπιο, λόγω του έντονου πόνου. Η ανάταξη των περισφιγμένων αιμορροΐδων είναι αδύνατη και δεν πρέπει να επιχειρείται, επειδή είναι πολύ επώδυνη και κατά κανόνα αποτυγχάνει.

Η επείγουσα χειρουργική θεραπεία, που πραγματοποιείται με την πλάγια έσω σφιγκτηροτομή, είναι λύση σωτηρίας στις περιπτώσεις αυτές και ανακουφίζει τον ασθενή άμεσα από τον ανυπόφορο πόνο. Στην κατάσταση αυτή δεν συνιστάται η αιμορροϊδεκτομή, επειδή μπορεί να προκαλέσει επέκταση της φλεγμονής, όπως και πυλαιοφλεβίτιδα με θρόμβωση της πυλαίας. Η οριστική λύση της αιμορροϊδοπάθειας επιχειρείται σε δεύτερο χρόνο, όταν πλέον έχει υποχωρήσει η φλεγμονή και το οίδημα.

Μετά την πλάγια έσω σφιγκτηροτομή, το φλεγμονώδες οίδημα και τα τοπικά συμπτώματα υποχωρούν θεαματικά και μετά από λίγες ημέρες ο ασθενής είναι τελείως ασυμπτωματικός. Στην ανακουφιστική αντιμετώπιση των περισφιγμένων αιμορροΐδων συνεπικουρούν και ορισμένα άλλα συντηρητικά μέσα όπως είναι ο κλινοστατισμός για 3-4 ημέρες σε ανάρροπο θέση, τα επιθέματα με μολυβδόνερο ή αλουμινόνερο, τα αναλγητικά, τα ΜΣΑΦ και τα ήπια υπακτικά και μαλακτικά φάρμακα.

Εφόσον η περισφιγμένη αιμορροΐδα σφακελωθεί (νεκρωθεί), πέραν των ανωτέρω, εφαρμόζονται αντισηπτικά εδρόλουτρα με βορικό ή αραιωμένο betadine ή cetavlon και χορηγείται κατάλληλο σχήμα αντιβιοτικών, που καλύπτει τα αερόβια και αναερόβια μικρόβια.

Θρόμβωση των εξωτερικών αιμορροΐδων. Η θρόμβωση των εξωτερικών αιμορροΐδων είναι μια συχνή επιπλοκή, η οποία εμφανίζεται σαν μία μελανή επώδυνη διόγκωση, ακριβώς έξω από το χείλος του πρωκτού. Οφείλεται, είτε σε θρόμβωση των φλεβών του έξω αιμορροϊδικού πλέγματος, είτε σε ρήξη μιας φλέβας και το σχηματισμό υποδόριου αιματώματος στο πρωκτικό χείλος. Από πολλούς περιγράφεται και ως πρωκτικό αιμάτωμα. Τα αιματώματα αυτά μπορεί να εντοπίζονται σε οποιοδήποτε σημείο της περιμέτρου του δακτυλίου, ακόμα δε να καταλαμβάνουν και ολόκληρη την περιφέρειά του. Η επιπλοκή αυτή δεν πρέπει να συγχέεται με προσπίπτουσα ή θρομβωμένη εσωτερική αιμορροΐδα.

Παρατηρείται συνήθως μετά από έντονη προσπάθεια για αφόδευση, επίμονες διάρροιες, άρση βαρών, παροξυσμικό βήχα και κατά την εγκυμοσύνη.

Μόλις γίνει θρόμβωση των εξωτερικών αιμορροΐδων, προκαλείται φλεγμονώδης αντίδραση και οξεία διόγκωση στο πρωκτικό χείλος, η οποία δημιουργεί σημαντική ενόχληση και δριμύ πόνο στην περιπρωκτική περιοχή, σε σημείο που ο ασθενής αδυνατεί να βαδίσει ή να καθίσει. Κατά την κλινική εξέταση διαπιστώνεται σφαιροειδής διόγκωση της περιοχής, που καλύπτεται από τεταμένο και στιλπνό δέρμα, δια του οποίου διακρίνονται οι θρόμβοι. Στην οξεία φάση δεν πρέπει να γίνεται δακτυλική εξέταση ούτε και πρωκτοσκόπηση, λόγω του έντονου πόνου.

Η εξέλιξη του περιπρωκτικού αιματώματος συνίσταται, είτε στην απορρόφηση του αιματώματος με την πάροδο του χρόνου είτε στη ρήξη του υπερκείμενου δέρματος, οπότε αποβάλλεται αυτόματα ο θρόμβος και επέρχεται ίαση.

Οι ήπιες περιπτώσεις αντιμετωπίζονται συντηρητικά, κυρίως όταν τα αιματώματα εντοπίζονται στην πρόσθια ή οπίσθια θέση του πρωκτικού δακτυλίου ή όταν είναι πολλαπλά. Η θεραπεία συνίσταται σε ανάπαυση με κλινοστατισμό, αναλγητικά, επιθέματα μολυβδούχου νερού ή αλουμινόνερου. Επίσης χορηγούνται ήπια υπακτικά και παραφινέλαιο για να γίνουν τα κόπρανα μαλακά. Με την αγωγή αυτή, συνήθως ο θρόμβος απορροφιέται και τα συμπτώματα γίνονται ήπια και υποχωρούν μετά από 3- 4 ημέρες.

Σε ασθενείς με πολύ έντονο πόνο επιχειρείται χειρουργική διάνοιξη του αιματώματος με τοπική αναισθησία και αφαίρεση του θρόμβου, πράγμα που έχει άμεση ανακούφιση του πόνου.

Μετά την απορρόφηση των θρόμβων ή των περιπρωκτικών αιματωμάτων το υπερκείμενο δέρμα ρικνώνεται και σχηματίζονται δερματικές πτυχές από ινώδη ιστό (skin tag). Αυτές δεν απαιτούν καμία θεραπεία, εκτός εάν είναι πολύ μεγάλες και δημιουργούν προβλήματα στην καθαριότητα και την υγιεινή της περιοχής και την αφόδευση.

Αρχές θεραπείας των αιμορροΐδων

Στην απόφαση για θεραπευτική παρέμβαση επί των αιμορροΐδων θα πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου ότι αυτές αποτελούν φυσιολογικές ανατομικές δομές, που προστατεύουν το πέρας του εντερικού σωλήνα από τραυματισμούς και συμβάλλουν ουσιωδώς στο μηχανισμό της εγκράτειας. Για τους λόγους αυτούς δεν θα πρέπει να αλλοιώνεται η φυσιολογική δομή και να μην αφαιρούνται εφόσον δεν προκαλούν σοβαρά συμπτώματα και δεν υπάρχουν οι ανάλογες ενδείξεις. Επιπλέον, όλες ανεξαιρέτως οι θεραπευτικές μέθοδοι συνοδεύονται από ανεπιθύμητα αποτελέσματα, αν και σε μικρό ποσοστό, οι δε επιπλοκές τους κυμαίνονται από τα ήπια ενοχλήματα (δυσφορία, πόνος) μέχρι τα πλέον σοβαρά (αιμορραγίες, φλεγμονές κ.λπ.).

Οι θεραπευτικές μέθοδοι για την αντιμετώπιση της αιμορροϊδικής νόσου μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε τρεις βασικές ομάδες:

  1. Συντηρητική αντιμετώπιση, που περιλαμβάνει τη τοπική υγιεινή φροντίδα της περιοχής, την αλλαγή του τρόπου ζωής και των διαιτητικών συνηθειών και τη φαρμακευτική αγωγή.
  2. Επεμβατικές μέθοδοι (περίδεση με ελαστικούς δακτυλίους, σκληροθεραπεία, θερμοπηξία, κρυοθεραπεία) που δρουν άμεσα επί της δομής των αιμορροΐδων και αποσκοπούν στην αλλαγή της σύστασης των ανατομικών ιστών  που τις περιβάλλει και τις υποστηρίζει (ίνωση βλεννογόνου και υποβλεννογόνιου χιτώνα).
  3. Χειρουργικές μέθοδοι, που αποσκοπούν στην εγχειρητική ριζική αφαίρεση των αιμορροϊδικών όζων (αιμορροϊδεκτομή).

Συντηρητική θεραπεία των αιμορροΐδων – Αιμορροΐδες φαρμακα

Πολλοί ασθενείς με αιμορροΐδες και ενοχλήματα στην περιοχή του πρωκτού προμηθεύονται από μόνοι τους από τα φαρμακεία διάφορα φάρμακα και τα χρησιμοποιούν τοπικά, π.χ. κρέμες, αλοιφές (π.χ. Preparation Η, Procto-synalar, Scheri-proct, Emla, Anticort), υπόθετα (π.χ. Salofalk, Cicatridina), γέλη (π.χ. Xylocaine), λάδι και βότανα (π.χ. κηραλοιφή). Αυτά όμως συνήθως περιέχουν τοπικά αναισθητικά, κορτικοειδή και άλλες ουσίες με αγγειοδιασταλτική δράση, που αυξάνουν τη διαπερατότητα των ιστών. Η αλόγιστη και παρατεταμένη χρήση τους μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες παρενέργειες όπως, πρωκτίτιδα και δερματίτιδα. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι τα φάρμακα αυτά είναι αποτελεσματικά. Η βελτίωση που καμιά φορά παρατηρείται είναι περιστασιακή και υπάγεται στις αυτόματες ιάσεις της αιμορροϊδικής νόσου. Επιπλέον, η αιμορροΐδεσ θεραπεία αυτού του είδους χωρίς ιατρική επιτήρηση σε αρκετές περιπτώσεις έχει αποδειχθεί επικίνδυνη, γιατί μπορεί να υποκρύπτεται κάποια άλλη σοβαρή νόσος (π.χ. καρκίνος), η οποία διαφεύγει της προσοχής.

Οι μικρές και ασυμπτωματικές αιμορροΐδες 1ου βαθμού που διαγιγνώσκονται τυχαία κατά  την ενδοσκόπηση του κατώτερου γαστρεντερικού σωλήνα, που γίνεται για κάποιο άλλο λόγο, δεν προκαλούν συμπτώματα και δεν χρήζουν θεραπείας.

Η αιμορροϊδική νόσος είναι μια καλοήθης πάθηση και δεν συσχετίζεται με θνητότητα. Η θεραπεία στα αρχικά στάδια είναι συντηρητική και αποσκοπεί στην ανακούφιση του ασθενούς από τα ενοχλήματα και στην ανακοπή της εξέλιξης της νόσου.

Η αντιμετώπιση των αιτιοπαθογενετικών παραγόντων (π.χ. υγειονοδιαιτητικές συνήθειες, ομαλές κενώσεις) και η τοπική χρήση αγγειοσυσταλτικών, αντιφλεγμονωδών και στυπτικών φαρμάκων βοηθούν, αν όχι στην υποχώρηση, στην αναστολή της εξέλιξης και της επιδείνωσης της νόσου.

Η συντηρητική αντιμετώπιση ορισμένων συμπτωμάτων όπως είναι η γραμμοειδής ή σταγονοειδής αιμορραγία, η τοπική δυσφορία, η εκροή βλέννας και ο κνησμός, συνίσταται στην επιμελή υγιεινή της περιπρωκτικής περιοχής, την καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας και τη ρύθμιση των κενώσεων του εντέρου. Η υγιεινή της περιοχής περιλαμβάνει εδρόλουτρα με χλιαρό νερό και κατάργηση του χαρτιού τουαλέτας. Τα εδρόλουτρα με χλιαρό νερό συνεπικουρούν στην απάλυνση των ενοχλημάτων και κυρίως της τοπικής δυσφορίας, επειδή χαλαρώνουν οι μύες του πυελικού εδάφους και ομαλοποιείται ο τόνος του έσω σφιγκτήρα του πρωκτού.

Η ρύθμιση των κενώσεων επιτυγχάνεται με τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες και στερεό υπόλειμμα και τη χρήση ήπιων υπακτικών καθαρτικών, όπως για παράδειγμα είναι το παραφινέλαιο (Nujol) και το γάλα μαγνησίας (milk of magnesia), που κάνουν τα κόπρανα μαλακά και δεν τραυματίζουν την περιοχή του πρωκτού. Η κατανάλωση έξι έως οκτώ ποτηριών με υγρά μαλακώνουν τα κόπρανα και διευκολύνει την αποβολή τους. Με αυτό τον τρόπο μειώνεται η πίεση και το σφίξιμο και αποφεύγεται η αιματική συμφόρηση, η διόγκωση και η πρόπτωση των αιμορροΐδων.

Επί ερεθισμού του δακτυλίου μπορεί να χρησιμοποιηθούν υπόθετα και αλοιφή για αιμορροΐδεσ με τοπική αντιφλεγμονώδη και επουλωτική δράση. Ουσίες που περιέχουν κορτιζονούχες ουσίες δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για περισσότερες από 14 ημέρες, επειδή προκαλούν ατροφία του δέρματος αλλά και σοβαρές μορφές περιπρωκτικής δερματίτιδας, που μπορεί να είναι πιο βασανιστική και δυσίατη από τις ίδιες τις αιμορροΐδες.

Οι αιμορροϊδοπάθεια είναι συχνή κατάσταση στην εγκυμοσύνη. Στις περιπτώσεις αυτές προτιμάται η συντηρητική θεραπεία με αιμορροΐδεσ φαρμακα ή σκευάσματα γιατί οι αιμορροΐδες κατά κανόνα υποχωρούν μετά τον τοκετό, εκτός εάν υπάρχουν επιπλοκές οπότε χρειάζεται κάποιου είδους ανακουφιστική επέμβαση.

Επιπλέον, συντηρητική θεραπεία θα πρέπει να εφαρμόζεται σχολαστικά και στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες συνυπάρχει περιεδρική φλεγμονή ή απόστημα, διότι η χειρουργική θεραπεία στο στάδιο αυτό μπορεί να επιφέρει επέκταση της φλεγμονής ή ακόμα να προκαλέσει πυλαιοφλεβίτιδα με θρόμβωση της πυλαίας.

Επεμβατικές μέθοδοι θεραπείας των αιμορροΐδων

Αιμορροΐδες 3ου βαθμού

Αιμορροΐδες 3ου βαθμού

Μια πλειάδα επεμβατικών τεχνικών εφαρμόζονται στην καθημέρα κλινική πράξη για τη θεραπεία της αιμορροϊδικής νόσου. Η εντυπωσιακά μεγάλη πληθώρα των θεραπευτικών μεθόδων με κλινική εφαρμογή για την αντιμετώπιση των αιμορροΐδων φανερώνει με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο, ότι καμία από αυτές δεν είναι ιδανική για την αποτελεσματική επίλυση όλων των ασθενών. Κατά συνέπεια, ο ισχυρισμός ότι με μία και μόνο μέθοδο θεραπεύονται δήθεν όλες οι μορφές αιμορροϊδοπάθειας, είναι τουλάχιστον αντιεπιστημονικός και ανεδαφικός.

Ωστόσο, κάθε ειδικός ιατρός που ασχολείται με τη θεραπεία των αιμορροΐδων θα πρέπει να είναι σε θέση να εφαρμόζει με άψογο τρόπο και επιδεξιότητα όλες τις δοκιμασμένες και σε κλινική χρήση θεραπευτικές μεθόδους, ανάλογα με την περίπτωση, και όχι μόνο μία τεχνική για όλους ανεξαιρέτως τους ασθενείς.

Στη διαμόρφωση των σύγχρονων απόψεων για τη θεραπεία των αιμορροΐδων συνέβαλλε κυρίως η αναγνώριση των αιτιοπαθογενετικών παραγόντων (χαλαρότητα στην καθήλωση του βλεννογόνου-υποβλεννογονίου, υπερτονία του έσω σφιγκτήρα). Με βάση αυτά τα δεδομένα η σύγχρονη θεραπευτική της αιμορροϊδοπάθειας έπαυσε να είναι κυρίως φαρμακευτική και απέκτησε δύο πρωταρχικούς στόχους, ήτοι: α) την πρόληψη της πρόπτωσης του βλεννογόνου και β) την αντιμετώπιση του υπερτονικού σφιγκτήρα.

Η πρόληψη της πρόπτωσης του βλεννογόνου – υποβλεννογονίου προϋποθέτει τη καθήλωση των χιτώνων αυτών στο μυϊκό τοίχωμα. Από τις δώδεκα (12) καταγεγραμμένες επεμβατικές μεθόδους, που κατά καιρούς έχουν χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση των αιμορροΐδων, αυτές που έχουν επαρκή επιστημονική τεκμηρίωση για θετικό αποτέλεσμα και χαρακτηρίζονται από χαμηλό ποσοστό επιπλοκών και μικρό ποσοστό υποτροπής είναι οι κάτωθι:

  • Η περίδεση αιμορροΐδων με ελαστικό δακτύλιο (μέθοδος Baron)
  • Η σκληροθεραπεία
  • Η θερμοπηξία με θερμικές μεθόδους
  • Η κρυοθεραπεία

Οι προαναφερόμενες επεμβατικές μη χειρουργικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των εσωτερικών αιμορροΐδων έχουν σαν στόχο τη συρρίκνωση των διογκωμένων αιμορροΐδων και τη καθήλωση του βλεννογόνου στη φυσιολογική ανατομική θέση. Οι επεμβάσεις αυτές είναι ουσιαστικά ανώδυνες, επειδή εφαρμόζονται σε περιοχή χωρίς νευρικές απολήξεις και αισθητικότητα και γίνονται χωρίς γενική αναισθησία.

Περίδεση των αιμορροΐδων με ελαστικό δακτύλιο (μέθοδος Baron)

Περίδεση αιμορροΐδων με ελαστικό δακτύλιο

Περίδεση αιμορροΐδων με ελαστικό δακτύλιο

Η θεραπεία αυτή είναι απλή, σύντομη, ανώδυνη και εφαρμόζεται στο ιατρείο, χωρίς αναισθησία. Έχει ένδειξη σε συμπτωματικές αιμορροΐδες χωρίς μόνιμη πρόπτωση, δηλαδή βαθμού 1ου έως 3ου.

Οι ελαστικοί δακτύλιοι τοποθετούνται με ειδική συσκευή διαμέσου του πρωκτοσκοπίου στην βάση των αιμορροΐδων, τουλάχιστον 1 εκατοστό πάνω από την οδοντωτή γραμμή. Έτσι μειώνεται η προσφορά αίματος στον αιμορροϊδικό όζο από στραγγαλισμό του τροφοφόρου αγγείου. Στο σημείο αυτό δεν υπάρχουν νευρικές απολήξεις και γι’ αυτό μετά την τοποθέτηση των ελαστικών δακτυλίων ο ασθενής δεν πονάει και δεν έχει σημαντικά ενοχλήματα. Μετά την περίδεση οι αιμορροΐδες ατροφούν και μετά από μία περίπου εβδομάδα νεκρώνονται, οπότε αποπίπτουν και οι ελαστικοί δακτύλιοι. Στη θέση αυτή δημιουργείται μία εξέλκωση και οι σχηματισθείσες εσχάρες αποπίπτουν την 18η μετεγχειρητική ημέρα, οπότε ο πρωκτός αποκτά τελείως φυσιολογική εμφάνιση. Η ίνωση που δημιουργείται μετά την επούλωση καθηλώνει τις αιμορροΐδες και τον υπερκείμενο βλεννογόνο στη φυσιολογική θέση επί του μυϊκού τοιχώματος και εμποδίζει την πρόπτωσή τους έξω από το χείλος του πρωκτού.

Συνήθως τοποθετούνται δακτύλιοι μόνο σε δύο αιμορροϊδικούς όζους σε κάθε συνεδρία. Στις εναπομένουσες αιμορροΐδες η περίδεση επαναλαμβάνεται μετά από τρεις εβδομάδες. Τα μακροχρόνια αποτελέσματα είναι πολύ ικανοποιητικά.

Ως μόνη επιπλοκή της μεθόδου αναφέρεται η αιμορραγία κατά την περίοδο της νέκρωσης και απόπτωσης του απολινωθέντος αιμορροϊδικού όζου. Οι πιθανότητες εμφάνισης της αιμορραγίας ελαχιστοποιούνται κατά πολύ, εφόσον μέσα στην απολινωθείσα αιμορροΐδα ενεθεί 2-3 ml διάλυμα φαινόλης 5% σε αραχιδέλαιο. Αντενδείξεις της μεθόδου είναι η ύπαρξη ορθοπρωκτικής λοίμωξης, ραγάδας ή αιμορραγικής διάθεσης.

Σκληροθεραπεία

Σκληροθεραπεία

Σκληροθεραπεία

Η μέθοδος είναι αρκετά παλαιά και πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1871 από τον χειρουργό Mitchell στο Illinois Η.Π.Α.. Έχει ευρεία χρήση σε μερικές χώρες, π.χ. Μεγάλη Βρετανία και λιγότερη σε άλλες, π.χ. Αμερική, Ευρώπη. Ο σκοπός της μεθόδου αυτής είναι διττός. Κατά πρώτον αποσκοπεί στην επίσχεση της αιμορραγίας με τη θρόμβωση των αιμοφόρων τριχοειδών και κατά δεύτερον στο σχηματισμό υποβλεννογονίου ίνωσης η οποία καθηλώνει το βλεννογόνο που καλύπτει τις αιμορροΐδες στο μυϊκό τοίχωμα και αποτρέπει τη μελλοντική πρόπτωση.

Η μέθοδος μπορεί να θεωρηθεί ιδεώδης, εάν οι περιπτώσεις στις οποίες εφαρμόζεται επιλεγούν με ορισμένα κριτήρια. Οι ενδείξεις εφαρμογής της μεθόδου είναι: α) οι αιμορροΐδες 1ου βαθμού με άριστα αποτελέσματα, β) οι αιμορροΐδες 2ου βαθμού με πολύ καλά αποτελέσματα και γ) οι υπερήλικες με αιμορροΐδες οιονδήποτε βαθμού, διότι σε κάθε περίπτωση παρουσιάζεται έστω και προσωρινή βελτίωση των ενοχλημάτων.

Η σκληρυντική ουσία ενίεται γύρω από το μίσχο της αιμορροΐδας κάτω από το βλεννογόνο στον υποβλεννογόνιο και όχι μέσα στη φλέβα, στο ύψος της ορθοπρωκτικής συμβολής. Κάθε φορά ενίονται συνολικά 5 ml σκληρυντικής ουσίας με ειδική σύριγγα. Οι ενέσιμες σκληρυντικές ουσίες είναι η φαινόλη 5% σε αραχιδέλαιο και η κινίνη 20%.

Μετά τη σκληροθεραπεία δημιουργείται τοπικά άσηπτη φλεγμονή και ανάπτυξη συνδετικού ιστού γύρω από τα αγγεία με αποτέλεσμα τη μείωση προσφοράς αίματος στις αιμορροΐδες, αλλά και τη συγκόλληση του βλεννογόνου στους υποκείμενους μυς, μειώνοντας έτσι την τάση για πρόπτωση. Με τον τρόπο αυτό συστέλλονται οι φλέβες και συρρικνώνονται οι αιμορροΐδες.

Μετά την σκληροθεραπεία δεν απαιτείται ιδιαίτερη φροντίδα και ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει άμεσα στις συνήθεις δραστηριότητες. Μπορεί να αισθανθεί μόνο ένα αίσθημα βάρους στο πρωκτό και ήπιο πόνο. Ενδεχόμενη μικρή αιμορραγία αυτοπεριορίζεται μετά από 24 – 48 ώρες. Ο επανέλεγχος του ασθενούς γίνεται μετά από 4 – 6 εβδομάδες, οπότε και επαναλαμβάνεται η σκληροθεραπεία, εφόσον υπάρχουν και άλλοι αιμορροϊδικοί όζοι και εξακολουθούν τα συμπτώματα.

Η τεχνική έχει άριστα αποτελέσματα στις αιμορροΐδες 1ου βαθμού και πολύ καλά στις 2ου βαθμού. Το συνολικό ποσοστό επιτυχίας ανέρχεται στο 70%.

Θερμοπηξία με θερμικές μεθόδους

Θερμοπηξία με θερμική μέθοδο

Θερμοπηξία με θερμική μέθοδο

Η μέθοδος της θερμοπηξίας των αιμορροΐδων στοχεύει αρχικά σε θρόμβωση των διογκωμένων αιμορροΐδων και ακολούθως σε ρίκνωση και εκρίζωση αυτών. Από μερικούς αναφέρεται αδόκιμα και ως αιμορροϊδοπλαστική. Η θερμοπηξία των αιμορροΐδων γίνεται με θερμικές μεθόδους, όπως είναι το Laser και οι υπέρυθρες ακτίνες.  Η μέθοδος έχει αποδειχθεί αποτελεσματική για τη θεραπεία ορισμένων μορφών συμπτωματικών αιμορροΐδων (1ου και 2ου βαθμού) και εφαρμόζεται όταν αποτύχουν οι άλλες συντηρητικές μέθοδοι. Παρεμβαίνει απευθείας στο αιμορροϊδικό πλέγμα, προκαλώντας τη συρρίκνωσή του, χωρίς να θίγει το βλεννογόνο του εντέρου και χωρίς να αφήνει μετεγχειρητικές ουλές εντός του πρωκτικού σωλήνα.

Η θερμοπηξία γενικά είναι μία ανώδυνη μέθοδος, ελάχιστα επεμβατική που διαρκεί λιγότερο από δεκαπέντε λεπτά και διενεργείται υπό τοπική αναισθησία, με ή χωρίς μέθη, σε επίπεδο εξωτερικού ιατρείου. Μετά την επέμβαση δεν απαιτείται νοσηλεία, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη μετεγχειρητική φροντίδα και ο ασθενής επιστρέφει σπίτι την ίδια ημέρα. Την επόμενη ημέρα ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει χωρίς πρόβλημα στις καθημερινές δραστηριότητες του. Δεν έχουν παρατηρηθεί επιπλοκές της μεθόδους.

Συσκευή υπέρηθρων ακτίνων

Συσκευή υπέρηθρων ακτίνων

Θερμοπηξία με υπέρυθρες ακτίνες. Με τη χρήση ειδικής συσκευής που εκπέμπει υπέρυθρες ακτίνες στον αγγειακό μίσχο της αιμορροΐδας, επιτυγχάνεται θερμοπηξία. Η θερμική βλάβη των ιστών γίνεται σε ελεγχόμενη έκταση και βάθος (περίπου 3 χιλιοστά) και έτσι καταστρέφονται τα τροφοφόρα αγγεία, ο δε βλεννογόνος καθηλώνεται στους υποκείμενους ιστούς με τη δημιουργία συνδετικού ιστού.

Θερμοπηξία με Laser

Θερμοπηξία με Laser

Θερμοπηξία με Laser. Θερμοπηξία (θρόμβωση) των αιμορροΐδων μπορεί να γίνει και με ειδικό χειρουργικό Laser, το οποίο χρησιμοποιείται είτε με τη μέθοδο της επίπεδης επαφής ή με στειλεό πήξης. Το Laser στοχεύει στους αιμορροϊδικούς όζους, απομονώνει αυτόν που χρήζει θεραπείας και προκαλεί άμεση συρρίκνωση του αιμορροϊδικού ιστού χωρίς να προσβάλλει το βλεννογόνο και το σφιγκτήρα. Αρχικά εφαρμόζεται γύρω από την αιμορροΐδα και τελικά κατ’ ευθείαν επάνω της. Η αντιμετώπιση είναι επιτυχής εάν ασπρίσει ο ιστός. Με τη μέθοδο επιτυγχάνεται ανάσχεση της αιμορραγίας, μειώνονται οι αιμορροϊδικοί όζοι και υποχωρούν τα ενοχλητικά συμπτώματα. Με το πέρας της επέμβασης, οι όζοι σταδιακά συρρικνώνονται και ο νέος συνδετικός ιστός που αναπτύσσεται διατηρεί τις αιμορροΐδες σε υγιή κατάσταση προστατεύοντας το «ρόλο» τους στην περιοχή του πρωκτού. Στα σημαντικά πλεονεκτήματα της μεθόδου συγκαταλέγονται η αποτελεσματικότητά της, η ασφάλειά της, η ανώδυνη και αναίμακτη διαδικασία, η προστασία του βλεννογόνου και του σφιγκτήρα, η ελαχιστοποίηση των επιπλοκών, η ταχύτητα ανάρρωσης και τα εξαιρετικά αποτελέσματα.

Κρυοθεραπεία

Συσκευή κρυοθεραπείας

Συσκευή κρυοθεραπείας

Με τη μέθοδο αυτή η αιμορροΐδα προσβάλλεται με ψύξη, η οποία προκαλεί θρόμβωση, νέκρωση και απόπτωση, η δε επούλωση γίνεται κατά δεύτερο σκοπό. Εφαρμόζεται για τις εσωτερικές αιμορροΐδες 2ου και 3ου βαθμού, σε επίπεδο ιατρείου και δεν απαιτείται ειδική μετεγχειρητική αγωγή.

Η ψύξη γίνεται με την επαφή της αιμορροΐδας με μια απλή συσκευή, η οποία ψύχεται είτε με υγρό άζωτο. Η αιμορροΐδα ψύχεται για 30 – 90 δευτερόλεπτα, οπότε αυτή θρομβούται και νεκρώνεται. Οι σχηματισθείσες εσχάρες αποπίπτουν την 18η μετεγχειρητική ημέρα και ο πρωκτός αποκτά φυσιολογική εμφάνιση.

Η μέθοδος έχει καλά αποτελέσματα, όμοια με εκείνα της σκληροθεραπείας και της περίδεσης με τους ελαστικούς δακτυλίους.

Xειρουργική θεραπεία των αιμορροΐδων

Η παρουσία αιμορροΐδων δεν σημαίνει αναγκαστικά εγχείρηση, αφού εφαρμόζεται με επιτυχία μια ολόκληρη σειρά από συντηρητικές μεθόδους. Σαν κανόνας ισχύει η ακόλουθη θεραπευτική αρχή: «δεν χειρουργούμε ποτέ τις ασυμπτωματικές αιμορροΐδες και η εγχείρηση δεν γίνεται για κοσμητικούς ή προφυλακτικούς λόγους».

Οι αιμορροΐδες 1ου και 2ου βαθμού δεν χρήζουν ποτέ χειρουργικής θεραπείας, γιατί κατά κανόνα αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με συντηρητικά μέσα, σε επίπεδο εξωτερικού ιατρείου, χωρίς γενική αναισθησία. Τα εκάστοτε συμπτώματα εξαλείφονται με μη χειρουργικές επεμβατικές μεθόδους, οι οποίες περιλαμβάνουν τα ήπια υπακτικά, τη σκληροθεραπεία, την απολίνωση με ελαστικούς δακτυλίους, την κρυοπηξία με υγρό άζωτο και τη θερμοπηξία με υπέρυθρη ακτινοβολία ή Laser (βλέπε ανωτέρω).

Αιμορροϊδεκτομή

Αιμορροϊδεκτομή

Η οριστική και αμετάκλητη, όμως, θεραπεία της προχωρημένης συμπτωματικής αιμορροϊδοπάθειας (3ου και 4ου βαθμού) υλοποιείται αποκλειστικά και μόνο με χειρουργικές μεθόδους, οι οποίες περιλαμβάνουν τη ριζική αφαίρεση των αιμορροϊδικών όζων (αιμορροϊδεκτομή).

Οι διαθέσιμες εγχειρητικές τεχνικές της αιμορροϊδεκτομής είναι ποικίλες, έχουν συγκεκριμένες ενδείξεις και η κάθε μία από αυτές χαρακτηρίζεται από πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Για να έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, κάθε χειρουργική μέθοδος θα πρέπει να επιτελείται από ειδικό και έμπειρο χειρουργό, βαθύ γνώστη της ανατομίας της περιοχής αλλά και της παθοφυσιολογίας της νόσου. Η επιλογή της ενδεδειγμένης εγχειρητικής μεθόδου προσδιορίζεται πρωτίστως από την εμπειρία και την προτίμηση του χειρουργού.

Η χειρουργική θεραπεία θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σε περιπτώσεις επιπλοκών και σοβαρών ενοχλημάτων, που επηρεάζουν ουσιαστικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς και έχουν αποτύχει οι συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας. Αποτελεί τη μόνη θεραπευτική επιλογή σε κάθε περίπτωση προχωρημένης, επιπλεγμένης και υποτροπιάζουσας αιμορροϊδικής νόσου.

Για κάθε συγκεκριμένη περίπτωση ασθενούς η επιλογή της εγχειρητικής μεθόδου προσωποποιείται και εξατομικεύεται. Κάθε φορά επιλέγεται και εφαρμόζεται η ενδεδειγμένη εγχειρητική μέθοδος ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του ασθενούς, το στάδιο της νόσου, τα συμπτώματα και τις επιπλοκές.

Οι κύριοι στόχοι της χειρουργικής θεραπείας είναι οι εξής: α) η οριστική εξάλειψη των συμπτωμάτων που μπορεί να οφείλονται και σε συνοδό ραγάδα, πρόπτωση ή θρόμβωση των αιμορροϊδικών όζων, β) η διόρθωση της αναιμίας επί μακροχρόνιας απώλειας αίματος και γ) Η αφαίρεση των προσπιπτουσών αιμορροΐδων.

Αιμορροΐδες 4ου βαθμού

Αιμορροΐδες 4ου βαθμού

Τα κριτήρια επιλογής για χειρουργική θεραπεία των αιμορροΐδων είναι τα ακόλουθα:
  1. Οι μεγάλες αιμορροΐδες (4ου βαθμού) που προσπίπτουν μόνιμα έξω από τον πρωκτικό δακτύλιο και δεν ανατάσσονται.
  2. Οι μεγάλες αιμορροΐδες 3ου-4ου βαθμού που έχουν υποστεί περίσφιξη ή θρόμβωση και προκαλούν δριμύ πόνο.
  3. Η μεγάλη και συνεχής απώλεια αίματος κατά την αφόδευση, που οδηγεί σε σιδηροπενική αναιμία.
  4. Τα έντονα ενοχλήματα που επηρεάζουν και υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής του ασθενούς.
  5. Η στένωση του πρωκτικού δακτυλίου από τις μόνιμα προσπίπτουσες αιμορροΐδες, που δημιουργούν αποφρακτικού τύπου δυσχεσία.
  6. Η αποτυχία εκρίζωσης των αιμορροΐδων και η υποτροπή των ενοχλημάτων μετά από άλλες συντηρητικές επεμβάσεις π.χ. απολίνωση με ελαστικούς δακτυλίους, σκληροθεραπεία, κρυοπηξία, θερμοπηξία, απολίνωση αρτηριών με τη μέθοδο THD ή HAL.

Οι κυριότερες μέθοδοι χειρουργικής αιμορροϊδεκτομής είναι οι κάτωθι:

  1. Η ανοικτή αιμορροϊδεκτομή κατά Milligan – Morgan.
  2. Η υποβλεννογόνιος εκτομή κατά Parks.
  3. Η κλειστή αιμορροϊδεκτομή κατά Ferguson.
  4. Η εκτεταμένη αιμορροϊδεκτομή μετά του βλεννογόνου του πρωκτού και τελικοτελική συρραφή του υγιούς βλεννογόνου με το πρωκτικό δέρμα, σύμφωνα με την τεχνική Whitehead.

Αιμορροϊδεκτομή κατά Milligan-Morgan

Αιμορροΐδα 4ου βαθμού

Αιμορροΐδα 4ου βαθμού

Σε πολύ προχωρημένες περιπτώσεις αιμορροϊδοπάθειας (4ου βαθμού) όπου συνυπάρχει ίνωση και δεν μπορούν να επανέλθουν οι αιμορροΐδες στην φυσιολογική ανατομική θέση, είναι απαραίτητη η χειρουργική αφαίρεση (αιμορροϊδεκτομή) με την τεχνική Milligan – Morgan. Είναι η πιο γνωστή και διαδεδομένη χειρουργική μέθοδος, η οποία εφαρμόζεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια (1937) και έχει το διαχρονικό κύρος της ριζικής αιμορροϊδεκτομής με τα καλύτερα αποτελέσματα. Η εγχείρηση αυτή συνίσταται στην των δερματοβλεννογονικών κρημνών μεταξύ των τραυματικών επιφανειών.

Η εγχειρητική αυτή μέθοδος εγκαταλείπει τραυματική επιφάνεια στο πρωκτικό σωλήνα και προκαλεί κάποιου βαθμού μετεγχειρητικό πόνο, ο οποίος ελέγχεται ικανοποιητικά με ήπια αναλγητικά φάρμακα. Είναι η επέμβαση που εξασφαλίζει τις περισσότερες πιθανότητες πλήρους και οριστικής ίασης, ειδικά στις αιμορροΐδες 4ου βαθμού. Σε συνύπαρξη ραγάδας και σε περιπτώσεις υπερτονίας του έσω σφιγκτήρα, η αιμορροϊδεκτομή συμπληρώνεται και με πλάγια έσω σφιγκτηροτομή.

Αιμορροϊδεκτομή με ψαλίδι υπερήχων

Αιμορροϊδεκτομή με ψαλίδι υπερήχων

Στην αιμορροϊδεκτομή με την μέθοδο κατά Milligan – Morgan μπορεί να εφαρμοστούν διάφορες τεχνικές αφαίρεσης, ανάλογα κυρίως με την ενεργειακή πηγή που χρησιμοποιεί ο χειρουργός για την εκτομή, όπως για παράδειγμα είναι το ειδικό χειρουργικό Laser διοξειδίου (CO2), το ψαλίδι υπερήχων, το ψαλίδι Argon Plasma και οι ραδιοσυχνότητες. Ο στόχος είναι η αποφυγή του κλασικού χειρουργικού νυστεριού και η μη χρήση ηλεκτροδιαθερμίας για την αιμόσταση, με την οποία προκαλείται βαθύ έγκαυμα των ιστών. Η μετεγχειρητική πορεία είναι άριστη σε σχέση με την κλασσική αιμορροϊδεκτομή και ο μετεγχειρητικός πόνος σαφώς ανεκτός και η επούλωση του χειρουργικού τραύματος ταχύτερη.

Μείωση του τόνου του έσω σφιγκτήρα

Ουσιαστικός αιτιοπαθογενετικός παράγοντας στη δημιουργία της αιμορροϊδοπάθειας θεωρείται ο αυξημένος τόνος του έσω σφιγκτήρα, ο οποίος προκαλεί λειτουργική στένωση του πρωκτικού δακτυλίου. Με τον τρόπο αυτό η υπερτονία του έσω σφιγκτήρα συμβάλλει καθοριστικά στην επιδείνωση των αιμορροΐδων και στην εμφάνιση των συμπτωμάτων.

Έχει αποδειχθεί ότι η υπερτονία του έσω σφιγκτήρα του πρωκτού προκαλεί φλεβική στάση και διόγκωση των αγγειακών αιμορροϊδικών πλεγμάτων, τα οποία με το χρόνο εξελίσσονται σε πάσχουσες αιμορροΐδες και έτσι δημιουργείται η αιμορροϊδική νόσος.

Η κατάργηση λοιπόν της υπερτονίας του πρωκτικού σφιγκτήρα αποτελεί αποφασιστικής σημασίας θεραπευτικό βήμα κατά την ορθολογική αντιμετώπιση της αιμορροϊδοπάθειας. Αυτή πραγματοποιείται είτε με τη διαστολή του πρωκτικού δακτυλίου με τα δάκτυλα, είτε με τη διατομή του έσω σφιγκτήρα του πρωκτού.

Διαστολή δακτυλίου - Μέθοδος Lord

Διαστολή δακτυλίου – Μέθοδος Lord

Διαστολή του πρωκτικού δακτυλίου

Η διαστολή του πρωκτικού δακτυλίου ελαττώνει τον τόνο του έσω σφιγκτήρα με αποτέλεσμα την ομαλοποίηση της αιματικής κυκλοφορίας και την εντυπωσιακή εξάλειψη των ενοχλημάτων. Αναφέρεται ως μέθοδος Lord από το όνομα του Άγγλου χειρουργού Peter Lord που την επινόησε και η ευεργετική θεραπευτική δράση ερμηνεύεται με την εξάλειψη του σπασμού του έσω σφιγκτήρα, που πυροδοτείται από τον τοπικό ερεθισμό. Εκτελείται υπό τοπική ή γενική αναισθησία με την ήπια και προοδευτική διαστολή του πρωκτικού δακτυλίου μέχρι 2 – 3 δακτύλων του χειρουργού, για χρονικό διάστημα 4-5 λεπτών. Η διαστολή αυτή προκαλεί ρήξη μόνο των ινωδών δακτυλιοειδών δεσμίδων από χρόνια φλεγμονή (ίνωση) και ουδέποτε ρήξη των μυϊκών ινών του έσω σφιγκτήρα.

Όταν η διαστολή γίνεται με ήπιο και άψογο τρόπο από έμπειρο χειρουργό, δεν έχει επιπτώσεις στη λειτουργία του σφιγκτηριακού μηχανισμού, γιατί το αποτέλεσμα της διαστολής δεν είναι μόνιμο και αποκαθίσταται γρήγορα.

Η μέθοδος αυτή μπορεί να εφαρμοστεί σε νέους ανθρώπους ειδικότερα εάν συνυπάρχει ραγάδα. Αντενδείκνυται σε άτομα άνω των 60 ετών και στις γυναίκες, επειδή ο σφιγκτήρας είναι χαλαρός από τις γέννες.

Μερική διατομή του έσω σφιγκτήρα

Μερική διατομή του έσω σφιγκτήρα

Μερική διατομή του έσω σφιγκτήρα

Είναι μία διεθνώς αναγνωρισμένη μέθοδος για τη μείωση του τόνου του έσω σφιγκτήρα του πρωκτού, που διακρίνεται στην υποδόρια-πλάγια (Notaras)και την εσωτερική – ανοικτή  (Allgower). Ακολουθεί τον ίδιο μηχανισμό θεραπείας με τη διαστολή, με τη διαφορά ότι αυτή είναι μόνιμη και τα αποτελέσματα είναι άμεσα και οριστικά. Δεν παρουσιάζονται επιπλοκές ούτε σοβαρά λειτουργικά προβλήματα. Η μετεγχειρητική περίοδος είναι τελείως ανώδυνη, το ίδιο και η πρώτη κένωση. Η λύση του προβλήματος θεωρείται οριστική, ενώ η πιθανότητα υποτροπής της νόσου είναι εξαιρετικά μικρή.

Όπως προαναφέρθηκε, η πλάγια έσω σφιγκτηροτομή αποτελεί τη θεραπευτική μέθοδο πρώτης επιλογής στους ασθενείς με επώδυνη περίσφιξη ή θρόμβωση των εσωτερικών αιμορροΐδων για την άμεση ανακούφιση του ασθενούς από τον πόνο.

Αιμορροϊδεκτομή με τη μέθοδο Longo

Αιμορροϊδοπάθεια

Αιμορροϊδοπάθεια

Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί μια νέα καινοτόμος μέθοδος αντιμετώπισης της αιμορροϊδοπάθειας, η οποία αποκαλείται «μέθοδος Longo», από το όνομα του εμπνευστή της, του Ιταλού χειρουργού Antonio Longo.

Η μέθοδος Longo χρησιμοποιεί ένα μηχάνημα κυκλικού αναστομωτήρα (Stapler), το οποίο αφαιρεί δακτυλιοειδώς ένα τμήμα βλεννογόνου του ορθού μαζί με τους τελικούς κλάδους των αιμορροϊδικών αρτηριών. Η γραμμή συρραφής γίνεται σε απόσταση 2 – 4 cm πάνω από την «οδοντωτή – κτενιαία γραμμή», σε μια περιοχή που απουσιάζουν οι νευρικές απολήξεις.

Αιμορροϊδεκτομή με τη μέθοδο Longo

Αιμορροϊδεκτομή με τη μέθοδο Longo

Με τη μέθοδο αυτή επιτυγχάνεται η επανατοποθέτηση του προσπίπτοντος αιμορροϊδικού ιστού στη φυσιολογική ανατομική θέση, χωρίς να κοπούν οι ευαίσθητες νευρικές απολήξεις. Επειδή διακόπτεται η αρτηριακή αιμάτωση, οι διογκωμένες αιμορροΐδες συρρικνώνονται και υποχωρούν. Η μέθοδος εφαρμόζεται κυρίως σε αιμορροϊδοπάθεια 2ου, και 3ου σταδίου.

Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου Longo είναι τα ακόλουθα:

  • Η επέμβαση δεν έχει μετεγχειρητικό πόνο, επειδή δεν υπάρχει χειρουργικό τραύμα σε περιοχή με νευρικές απολήξεις.
  • Ο ασθενής επανέρχεται στην εργασία και σε πλήρη φυσική δραστηριότητα από την επομένη ημέρα του χειρουργείου.
  • Η εντερική λειτουργία επανέρχεται άμεσα μετά την αιμορροϊδοπηξία και δεν υπάρχει πόνος κατά την αφόδευση.
  • Η επέμβαση δεν γίνεται στην περιοχή του πρωκτού και έτσι αποφεύγονται σοβαρές επιπλοκές, όπως είναι ο τραυματισμός των σφιγκτήρων, η ακράτεια, η μετεγχειρητική στένωση του πρωκτού κ.α..
  • Είναι «ανατομική» επέμβαση, επειδή αποκαθιστά την ανατομία της περιοχής στην φυσιολογική κατάσταση.

Συμπερασματικά, η αιμορροϊδοπηξία με τη μέθοδο Longo είναι καλά ανεκτή χωρίς μετεγχειρητικό πόνο. Η εκτέλεση της απαιτεί εμπειρία και καλή γνώση της περιοχής και σε έμπειρα χέρια είναι τεχνικά απλούστατη. Η πιθανότητα επιπλοκών είναι ελάχιστη και ασήμαντη. Επιτρέπει την ταχύτατη αποκατάσταση της αιμορροϊδικής νόσου με γρήγορη επάνοδο του ασθενούς σε πλήρη δραστηριότητα. Θεραπεύει ριζικά και αποτελεσματικά την πάθηση, γιατί αντιμετωπίζει επακριβώς την αιτία της.

Θεραπεία αιμορροΐδων με υπερήχους – Μέθοδος HAL ή THD

HAL: Haemorrhoidal Artery Ligation = Απολίνωση Αιμορροϊδικής Αρτηρίας

THD: Transanal Hemorrhoidal Dearterialization = Διαπρωκτική Απαγγείωση Αιμορροΐδων

 Συσκευή υπερήχων για την εντόπιση των αρτηριών

Συσκευή υπερήχων για την εντόπιση των αρτηριών

Η πληρέστερη κατανόηση της αιτιοπαθογένειας της αιμορροϊδικής νόσου οδήγησαν στην ανάπτυξη καινοτόμων, λιγότερο ακρωτηριαστικών και περισσότερο αναίμακτων μεθόδων για την οριστική θεραπεία των αιμορροΐδων. Η γνώση της ανατομίας των αιμορροϊδικών αγγείων, η άμεση σχέση της αιματικής ροής με τη δημιουργία των αιμορροϊδικών όζων και η πρόοδος της τεχνολογίας των υπερήχων, αποτέλεσαν τη βάση για την ανάπτυξη της μεθόδου που ονομάζετε: «απολίνωση των αιμορροϊδικών αρτηριών με τη χρήση υπερήχων». Η μέθοδος φέρει διεθνώς και την ονομασία HAL ή THD.

Η απολίνωση των αιμορροϊδικών αρτηριών με τη βοήθεια των υπερήχων είναι μια νεωτεριστική, ελάχιστα επεμβατική μέθοδος για την ανώδυνη θεραπεία της αιμορροϊδικής νόσου.

Με ένα ειδικό πρωκτοσκοπικό εργαλείο εντοπίζονται οι αιμορροϊδικές αρτηρίες με τη βοήθεια ενσωματωμένων υπερήχων. Οι αρτηρίες αυτές απολινώνονται με ειδικά ράμματα και έτσι διακόπτεται η αιματική ροή προς τις αιμορροΐδες, οι οποίες παύουν να τροφοδοτούνται με αίμα. Ακολούθως αυτές ατροφούν και συρρικνώνονται. Με το ίδιο ράμμα μπορεί να γίνει και ανάρτηση των προσπιπτουσών αιμορροΐδων, οι οποίες καθηλώνονται στη φυσιολογική τους ανατομική θέση. Ο χειρισμός αυτός λέγεται αιμορροϊδοπηξία.

Απολίνωση αιμορροϊδικών αρτηριών

Απολίνωση αιμορροϊδικών αρτηριών

Στη περιοχή που γίνονται οι χειρουργικοί χειρισμοί, δεν υπάρχουν νευρικές απολήξεις και δεν παράγεται μετεγχειρητικός πόνος. Δεν απαιτείται τομή στο δέρμα ή στο βλεννογόνο του πρωκτού με νυστέρι ή με άλλο εργαλείο διατομής. H χρήση γενικής αναισθησίας δεν είναι απαραίτητη.

Ο μέσος χρόνος πραγματοποίησης της επέμβασης είναι περίπου μισή ώρα. Μετά την επέμβαση ο ασθενής νοσηλεύεται για λίγες ώρες και μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του την ίδια ημέρα και στις καθημερινές του ασχολίες την επομένη. Μετεγχειρητικά δεν απαιτείται ιδιαίτερη νοσηλευτική φροντίδα ή φαρμακευτική αγωγή.

Η απολίνωση των αιμορροϊδικών αρτηριών με τη χρήση υπερήχων αποτελεί τη νεότερη μέθοδο θεραπείας της αιμορροϊδικής νόσου και εφαρμόζεται κυρίως σε περιπτώσεις αιμορραγίας, όπου δεν συνυπάρχει μεγάλη και μόνιμη πρόπτωση των αιμορροΐδων. Ειδικά για αιμορροΐδες που αιμορραγούν τα αποτελέσματα είναι άμεσα και θεαματικά.

Τα μετεγχειρητικά αποτελέσματα είναι εξαιρετικά καλά. Η τεχνική αυτή αφήνει ακέραιο τον σφιγκτήρα και το ορθό έντερο, συνεπώς επιπλοκές που έστω και σπάνια έχουμε με τις άλλες μεθόδους (στένωση, ακράτεια, αιμορραγία κ.λπ.), δεν υπάρχουν.

Τα πλεονεκτήματα της θεραπείας με απολίνωση των αιμορροϊδικών αρτηριών με τη βοήθεια των  υπερήχων είναι τα ακόλουθα:

  1. Δεν γίνεται τομή στους ιστούς.
  2. Δεν είναι απαραίτητη η γενική αναισθησία.
  3. Η μέθοδος μπορεί να εκτελεσθεί και σε επίπεδο ιατρείου.
  4. Δεν χρειάζεται νοσηλεία.
  5. Μικρή διάρκεια της επέμβασης.
  6. Δεν υπάρχει πόνος μετά την επέμβαση.
  7. Δεν απαιτείται φαρμακευτική αγωγή πριν ή μετά την επέμβαση
  8. Έχει εξαιρετικά και άμεσα αποτελέσματα σε αιμορραγούσες αιμορροΐδες.
  9. Επιστροφή του ασθενούς στην εργασία την επόμενη ημέρα.
  10. Εύκολη μέθοδος στην εκμάθηση.

Η τεχνική της μεθόδου περιλαμβάνει τα ακόλουθα στάδια:

  1. Εντοπίζεται η αιμορροϊδική αρτηρία με ειδικό πρωκτοσκόπιο με τη βοήθεια των υπερήχων
  2. Γίνεται απολίνωση της αιμορροϊδικής αρτηρίας με ράμμα.
  3. Ακολουθεί ανάρτηση των αιμορροΐδων και αιμορροϊδοπηξία
  4. Το τελικό αποτέλεσμα. Μετακίνηση στην επόμενη αρτηρία

Η χρήση των Laser στη θεραπεία των αιμορροΐδων

Οι αιμορροΐδες συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο συχνών παθήσεων του πρωκτού. Οι συμπτωματικές αιμορροΐδες πρώτου και δευτέρου βαθμού συνήθως αντιμετωπίζονται με συντηρητικές ή ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους (π.χ. σκληροθεραπεία, ελαστική περίδεση, θερμοπηξία, κρυοπηξία), ενώ οι αιμορροΐδες τρίτου και τετάρτου βαθμού, που χαρακτηρίζονται από σημαντική πρόπτωση του βλεννογόνου σχεδόν πάντα απαιτούν χειρουργική αντιμετώπιση. Οι παραδοσιακές χειρουργικές επεμβάσεις προσφέρουν ριζική και οριστική λύση και θεωρούνται το «gold standard». Ωστόσο, ορισμένες φορές απαιτούν λεπτούς χειρουργικούς χειρισμούς και  συνοδεύονται από μετεγχειρητικό πόνο, που ελέγχεται με αναλγητικά.

Η αναζήτηση μιας μη επίπονης χειρουργικής θεραπείας για τις αιμορροΐδες οδήγησε πρόσφατα στην εισαγωγή ελάχιστα παρεμβατικών επεμβάσεων βασισμένων σε διαφορετικές προσεγγίσεις. Οι περισσότερες από αυτές τις επεμβάσεις είναι μη εκτομικές και λιγότερο επώδυνες από τις παραδοσιακές χειρουργικές επεμβάσεις.

Συσκευή Laser

Συσκευή Laser

Το διοδικό Laser με μήκος κύματος 980-nm έχει πολλές εφαρμογές σε διάφορες χειρουργικές ειδικότητες (ουρολογία, αγγειοχειρουργική, πλαστική χειρουργική, χειρουργική σπονδυλικής στήλης). Η ενέργεια αυτού του Laser διασχίζει τον πρωκτικό βλεννογόνο χωρίς να προκαλέσει ανεπιθύμητο τραυματισμό και απορροφούμενο από το αρτηριακό αίμα των αιμορροϊδικών αγγείων ενεργοποιεί το φαινόμενο της θερμικής τους απόφραξης. Η ακτίνα Laser 980-nm εφαρμόζεται με οπτική ίνα 1000-micron με επίπεδο άκρο με αυξανόμενη ενέργεια (από 10-15 W), σε παλμική λειτουργία.  Συγκρινόμενη με άλλα είδη Laser έχει το πλεονέκτημα ότι είναι εξαιρετικά ακριβής, αποτελεσματική, ασφαλής, εύχρηστη και μικρών διαστάσεων.

Με την εφαρμογή του διοδικού Laser στις μέρες έχουν αναπτυχθεί δύο ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές για τη θεραπεία των συμπτωματικών αιμορροΐδων δεύτερου και τρίτου βαθμού, που ονομάζονται: 1) μέθοδος HeLP™ και 2) αιμορροϊδοπλαστική με Laser (LHP).

Μέθοδος HeLP™

Εντόπιση αιμορροϊδικής αρτηρίας με doppler

Εντόπιση αιμορροϊδικής αρτηρίας με doppler

To «HeLP™» είναι ακρωνύμιο για Hemorrhoid Laser Procedure (Επέμβαση αιμορροΐδων με Laser).  Αποτελεί μια νέα ελάχιστα επεμβατική χειρουργική τεχνική, η οποία ακολουθεί την ίδια συλλογιστική των μεθόδων HAL και THD σχετικά με την αιμορροϊδική αρτηριακή απαγγείωση, με το πλεονέκτημα πως είναι λιγότερο επεμβατική και δεν απαιτεί αναισθησία. Θεωρείται μέρος της θεραπευτικής φαρέτρας του ειδικού χειρουργού για τη θεραπεία των συμπτωματικών αιμορροΐδων.

Έχει αποδειχθεί ότι η δημιουργία των αιμορροΐδων πρωτίστως οφείλεται στη συμφόρηση και τη διάταση των αιμορροϊδικών πλεγμάτων, κυρίως από το αίμα που προσάγεται με τις άνω αιμορροϊδικές αρτηρίες.

Η μέθοδος HeLP βασίζεται στη μείωση της αρτηριακής ροής στο αιμορροϊδικό πλέγμα που επιτυγχάνεται με την απόφραξη των τελικών κλάδων των άνω αιμορροϊδικών αρτηριών με διοδικό Laser, καθοδηγούμενο  με αισθητήρα υπερήχων Doppler.

Ειδικότερα, ένα ειδικά σχεδιασμένο πρωκτοσκόπιο εισάγεται στο ορθό με τον ασθενή σε θέση λιθοτομής. Στο άνω άκρο του πρωκτοσκοπίου βρίσκεται μια μικρή θυρίδα που περιέχει ένα αισθητήρα Doppler (20 MHz), που επιτρέπει τον εντοπισμό των τελικών κλάδων των άνω αιμορροϊδικών αρτηριών, περίπου 3 εκατοστά άνω της οδοντωτής γραμμής.

Απόφραξη αιμορροϊδικής αρτηρίας με διοδικό Laser

Απόφραξη αιμορροϊδικής αρτηρίας με διοδικό Laser

Μόλις εντοπιστεί αρτηριακή ροή, αφαιρείται ο αισθητήρας Doppler και αντικαθίσταται από μια οπτική ίνα Laser 1000-micron. Η απόφραξη των τελικών κλάδων της άνω αιμορροϊδικής αρτηρίας επιτυγχάνεται με ακτίνα διόδου Laser 980-nm, ισχύος 13W με παλμική λειτουργία (5 παλμικές εκπομπές του 1,2sec η κάθε μία, με παύση 0,6 sec). Η ακτινοβολούμενη ενέργεια Laser παρέχεται περίπου 3-4 εκατοστά πάνω από την οδοντωτή γραμμή, όπου οι αρτηριακοί κλάδοι παρουσιάζουν μια μέγιστη διάμετρο 2 mm και τείνουν να αναδύονται πλησίον της επιφάνειας του βλεννογόνου. Με δεξιόστροφη περιστροφή του πρωκτοσκοπίου εντοπίζονται όλοι οι τελικοί κλάδοι των άνω αιμορροϊδικών αρτηριών (μέγιστος αριθμός 12 – ένας σε κάθε σημείο της ώρας), στους οποίους εφαρμόζεται η ακτίνα Laser.

Η απόφραξη των τελικών κλάδων  των άνω αιμορροϊδικών αρτηριών προκαλεί τη σταδιακή μείωση της ροής του αίματος στις αιμορροΐδες ακολουθούμενη από συρρίκνωση των αιμορροϊδικών πλεγμάτων και τη συνακόλουθη βελτίωση των συμπτωμάτων. Επειδή το διοδικό Laser απορροφάται περισσότερο επιλεκτικά από το αίμα, η ρικνωτική του δράση είναι πλέον εμφανής στις υποβλεννογόνιες αρτηρίες, ενώ ο περιαρτηριακός τραυματισμός του βλεννογόνου και του δέρματος  είναι εξαιρετικά μειωμένος. Επειδή λοιπόν περιορίζεται στο ελάχιστο η συμμετοχή του ευαίσθητου πρωκτοδέρματος στη θερμική δράση του Laser, η μέθοδος χαρακτηρίζεται από λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο.

Για την επέμβαση HeLP δεν απαιτείται κανενός είδους αναισθησία και δεν χορηγούνται αντιβιοτικά. Αυτό εξηγεί την εξαιρετικά ταχεία ανάρρωση και την πρώιμη έξοδο του ασθενούς από το νοσοκομείο μετά την επέμβαση. Η συχνότητα εμφάνισης μετεγχειρητικής νοσηρότητας είναι πολύ χαμηλή. Ο μετεγχειρητικός πόνος απουσιάζει παντελώς στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων και μόνο στο 10% των ασθενών απαιτείται η χορήγηση ήπιων αναλγητικών φαρμάκων.

Η μέθοδος HeLP είναι εξαιρετικά ασφαλής, επαναλήψιμη και εύκολη στην εκτέλεση. Μπορεί να θεωρηθεί ως μια αποτελεσματική εναλλακτική για τη θεραπεία των συμπτωματικών αιμορροΐδων δεύτερου και τρίτου βαθμού με περιορισμένη πρόπτωση του βλεννογόνου. Αντενδείκνυται σε αιμορροΐδες τετάρτου βαθμού, σε ασθενείς με θρομβωμένες αιμορροΐδες, με περιεδρικά συρίγγια και με φλεγμονώδη εντεροπάθεια.

Η τεχνική HeLP μπορεί να συγκριθεί με τη μέθοδο της περίδεσης των αιμορροΐδων με ελαστικό δακτύλιο, η οποία έχει καθιερωθεί στην κλινική πράξη ως μια ελάχιστα επεμβατική θεραπεία για τις αιμορροΐδες. Και οι δύο τεχνικές δεν απαιτούν αναισθησία και μπορούν να πραγματοποιηθούν σε εξωτερικό ιατρείο. Πλεονέκτημα της περίδεσης με ελαστικό δακτύλιο αποτελεί η καλύτερη επίδοση στην πρόπτωση του βλεννογόνου.

Αιμορροϊδοπλαστική με Laser: LHP

Χορήγηση Laser με ακτινική ίνα επί του αιμορροϊδικού όζου

Χορήγηση Laser με ακτινική ίνα επί του αιμορροϊδικού όζου

Η αιμορροϊδοπλαστική με Laser (LHP) αποτελεί μια επιπλέον ελάχιστη επεμβατική εναλλακτική θεραπεία της συμπτωματικής αιμορροϊδοπάθειας. Με τη μέθοδο αυτή καυτηριάζεται υποβλεννογονίως ο υπερτροφικός αιμορροϊδικός όζος με αποτέλεσμα τη συρρίκνωσή του. Η πλέον κατάλληλη ένδειξη είναι οι τμηματικές αιμορροΐδες δευτέρου και τρίτου βαθμού.

Με την τεχνική αυτή εισάγεται δια μικρής οπής στο πρωκτόδερμα ειδικός καθετήρας Laser, ο οποίος πορεύεται υποβλεννογονίως μέχρι την περιοχή του περιφερικού βλεννογόνου του ορθού. Μέσω αυτού χορηγείται άμεσα σε κάθε αιμορροϊδικό όζο παλμικό διοδικό Laser,  περίπου 30 Joules/όζο.

Η απόκριση του ιστού στη δράση του Laser  διακρίνεται με σαφήνεια από τη συρρίκνωση και θρόμβωση των αιμορροϊδικών όζων και σύσφιξη του βλεννογόνου και των ιστών που τις περιβάλλουν αμέσως μετά το πέρας της θεραπείας. Η θεραπεία που κρατά 10 με 15 λεπτά, γίνεται με ήπια γενική ή περιοχική αναισθησία, δεν εμφανίζει άμεσες ή απώτερες επιπλοκές ή εμφανίζει τις λιγότερες από κάθε άλλη μέθοδο. Μειώνει θεαματικά την περίοδο αποθεραπείας χωρίς πόνο ή άλλες επιπλοκές και επιτυγχάνει υψηλό βαθμό ανακούφισης των συμπτωμάτων και ικανοποίησης των ασθενών, που διαρκούν.

Καθετήρες για χορήγηση Laser

Καθετήρες για χορήγηση Laser

Το κύριο πλεονέκτημα έγκειται στη συντηρητική προσέγγιση του δέρματος του πρωκτού, η οποία μειώνει επαρκώς τον αιμορροϊδικό ιστό και αποκαθιστά την φυσική ανατομία χωρίς την ανάγκη της εισαγωγής ξένων υλικών ή φαρμάκων. Η διαδικασία μπορεί στην περίπτωση υποτροπής να επαναλαμβάνεται εύκολα χωρίς προβλήματα και επίσης να συνδυάζεται με άλλες μεθόδους.

Το σοβαρό μειονέκτημα της τεχνικής είναι το υψηλό κόστος του καθετήρα μια χρήσης των ακτινικών ινών και του εξοπλισμού απόκτησης για το διοδικό Laser, σε σχέση με τις άλλες μεθόδους.

Χρήσιμες οδηγίες για να ανακουφιστείτε από τις αιμορροΐδες – Αντιμετώπιση στο σπιτι

  • Επί έντονου πόνου κάντε ζεστά/χλιαρά μπάνια. Μπαίνετε και καθίστε ξαπλωμένος σε μια μπανιέρα με ζεστό/χλιαρό νερό για περίπου 15 λεπτά κάθε φορά, ειδικά όταν υποφέρετε από δριμύ πόνο, όπως για παράδειγμα συμβαίνει στην περίσφιξη και στη θρόμβωση των αιμορροΐδων. Επαναλαμβάνετε δύο ή τρεις φορές την ημέρα, όπως και μετά από κάθε κένωση του εντέρου. Αν θέλετε να πλύνετε την περιπρωκτική περιοχή, χρησιμοποιήστε σαπούνι χωρίς πρόσθετα συστατικά και μην τρίβετε, ούτε στο καθάρισμα, ούτε στο στέγνωμα. Για το απόλυτο στέγνωμα βοηθάει ο στεγνωτήρας (πιστολάκι) μαλλιών. Δεν βάζουμε ποτέ παγάκια.
  • Ειδικά μαντηλάκια και κρέμες. Είναι διαθέσιμα στα φαρμακεία και μπορούν να απαλύνουν την δυσφορία και τον κνησμό, που οφείλεται σε δερματίτιδα από υπερέκκριση και εκροή βλέννας. Μην χρησιμοποιείτε μαντηλάκια με αλκοόλ ή κρέμες με κορτιζόνη για περισσότερο από δύο εβδομάδες, γιατί προκαλεί ατροφική δερματίτιδα και πρωκτίτιδα.
  • Χρησιμοποιείστε επιθέματα. Βάλτε ένα μικρό επίθεμα στην ευαίσθητη περιοχή αρκετές φορές την ημέρα με αλουμινόνερο ή μολυβδούχο ύδωρ. Θα ηρεμήσει η περιοχή και θα μειώσει τη δυσφορία, το πρήξιμο και τη φαγούρα.
  • Παυσίπονα. Ένα απλό παυσίπονο, όπως η παρακεταμόλη (Depon, Panadol, Lonarid) και τα ΜΣΑΦ (π.χ. Mesulid, Xefo, Arcoxia), θα απαλύνει τον πόνο, που παρατηρείται στις επιπλοκές της αιμορροϊδικής νόσου (περίσφιξη, θρόμβωση).
  • Μην ξύνετε και μην τρίβετε την περιοχή. Μπορεί να βλάψετε το δέρμα και να εντείνετε τον ερεθισμό και τη φαγούρα.
  • Βαμβακερά εσώρουχα. Να φοράτε χαλαρά, μαλακά εσώρουχα, κατά προτίμηση βαμβακερά. Αυτά επιτρέπουν στην περιοχή να αερίζεται καλύτερα και εμποδίζουν την ανάπτυξη υγρασίας, η οποία επιτείνει τη συμπτωματολογία.

Μέτρα πρόληψης κατά των αιμορροΐδων

Δυσκοιλιότητα

Οι ακόλουθες υποδείξεις θα σας βοηθήσουν να αποφύγετε τη δυσκοιλιότητα και να απαλλαγείτε από τα δυσάρεστα ενοχλήματα που οφείλονται στις αιμορροΐδες:

  • Αύξηση των φυτικών ινών στη διατροφή (λαχανικά, όσπρια, χόρτα, ψύλιο, προϊόντα δημητριακών ολικής αλέσεως, πίτουρο κ.λπ.).
  • Αποφυγή ερεθιστικών τροφών (καρυκεύματα, αλκοόλ).
  • Αυξημένη πρόσληψη υγρών.
  • Σωματική άσκηση.
  • Ρύθμιση κενώσεων σε καθημερινή βάση.
  • Αποφυγή πίεσης κατά την αφόδευση.
  • Μείωση του χρόνου για την αφόδευση.
  • Απώλεια σωματικού βάρους για υπέρβαρα άτομα.
  • Αποφυγή χειρωνακτικής ανύψωσης μεγάλων βαρών.
  • Αποφυγή καθίσματος επί μακρόν σε σκληρή επιφάνεια και χρησιμοποίηση μαλακού μαξιλαριού καθίσματος.

Αναλυτικότερα, οι παρακάτω οδηγίες θα φανούν χρήσιμες για μια ομαλή κένωση και στην ορθή διαχείριση των αιμορροΐδων:

Κατανάλωση φυτικών ινών: Οι φυτικές ίνες οδηγούν σε πιο μαλακά κόπρανα, τα οποία προωθούνται ευχερέστερα στο έντερο και δυσκολεύουν λιγότερο στην τουαλέτα. Οι ίνες συμβάλλουν στην αποφυγή της δυσκοιλιότητας, που αποτελεί επιβαρυντικό παράγοντα για την ανάπτυξη των αιμορροΐδων. Μια πλούσια σε φυτικές ίνες διατροφή μειώνει επίσης τα συμπτώματα των αιμορροΐδων, κάνοντας τα κόπρανα μαλακά και την αφόδευση πιο εύκολη. Τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες είναι: τα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια, τα χόρτα, το πίτουρο, το ψωμί και τα δημητριακά ολικής αλέσεως. Για παράδειγμα, μία κούπα All Bran περιέχει 27 γραμμάρια φυτικών ινών και είναι μια πολύ καλή λύση όταν μιλάμε για αιμορροΐδες και διατροφή.

Συμπληρώματα φυτικών ινών: Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να προσλάβουν τόσες φυτικές ίνες με τη συνήθη διατροφή, ώστε να παραχθούν μαλακά κόπρανα και να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισης αιμορροΐδων. Αρκεί να σκεφθούμε ότι ένα μήλο έχει μόνο 3 γραμμάρια ίνας, μία τομάτα μόνο δύο. Παρόλα αυτά, τα φρούτα και τα λαχανικά είναι η κύρια πηγή φυτικών ινών. Αν δεν είστε σε θέση να λαμβάνετε κάθε μέρα σταθερά τουλάχιστον 30 γραμμάρια φυτικών ινών μέσω των τροφών, στο εμπόριο διατίθεται μια μεγάλη ποικιλία έτοιμων συμπληρωμάτων με φυτικές ίνες, που μπορούν να φανούν εξίσου χρήσιμα στην επίτευξη του ανωτέρω σκοπού (π.χ. Psyllium, Lepicol, Benefibra).

Σωματική άσκηση: Η άσκηση είναι ουσιαστικό στοιχείο για την πρόληψη και τη σωστή διαχείριση των αιμορροΐδων. Ακόμα και το γρήγορο περπάτημα για 20-30 λεπτά κάθε μέρα βοηθάει στην εύρυθμη και τακτική λειτουργία του εντέρου. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι, ακόμα και αν δεν το συνειδητοποιείτε, είναι σύνηθες να κρατάτε την αναπνοή σας, καθώς κάνετε ασκήσεις πίεσης, έλξης, ή κάποια επίπονη άσκηση. Αυτό μπορεί να επιδεινώσει τα ενοχλήματα από τις αιμορροΐδες και να αυξήσει την αιμορραγία. Γι’ αυτό συνεχίστε με καλές αναπνοές σε όλη την άσκηση. Αν η καθημερινότητα και η εργασία σας απαιτεί να κάθεστε για μεγάλα χρονικά διαστήματα, κάντε διαλείμματα από την καθιστική στάση. Μην ξεχνάτε να σηκώνεστε όρθιοι και να περπατάτε τουλάχιστον μια φορά την ώρα για 5 λεπτά. Επιπλέον, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ορισμένες φυσικές δραστηριότητες που οδηγούν σε αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης, όπως για παράδειγμα είναι η άρση βαρών θα πρέπει να αποφεύγονται.

Ενυδάτωση με άφθονα υγρά: Το νερό είναι ένα βασικό στοιχείο για την παραγωγή μαλακών κοπράνων και τη μείωση των ενοχλημάτων από τις αιμορροΐδες. Μείνετε καλά ενυδατωμένοι για να διατηρήσετε τα κόπρανα μαλακά, ώστε να είναι πιο εύκολο να τα αποβάλλετε. Έτσι, πίνοντας αρκετό νερό μπορείτε να βοηθήσετε ακόμα και στην πρόληψη των αιμορροΐδων. Κατά κανόνα, θα πρέπει να πίνετε τουλάχιστο οκτώ (8) ποτήρια νερό την ημέρα και περισσότερο, αν είστε σε ζεστό κλίμα και κατά τη διάρκεια της άσκησης. Επίσης, ο χυμός από δαμάσκηνα είναι ένα φυσικό καθαρτικό και μπορεί να σας βοηθήσει ακόμα περισσότερο. Επιπλέον, θα πρέπει να αποφεύγετε ή να περιορίσετε το αλκοόλ και την καφεΐνη. Τόσο το αλκοόλ όσο και η καφεΐνη με την αυξημένη διούρηση προάγουν την απώλεια νερού από το σώμα, η οποία μπορεί να προκαλέσει σκληρά κόπρανα και να επιδεινώσει τα ενοχλήματα από τις αιμορροΐδες.

Οδηγίες για ομαλή αφόδευση και σωστή χρήση της τουαλέτας

Είναι βέβαιο ότι οι αιμορροΐδες προκαλούνται ή επιδεινώνονται από τις κακές συνήθειες κατά την αφόδευση. Οι συχνές αναβολές της αφόδευσης λόγω έλλειψης χρόνου ή κοινωνικών υποχρεώσεων και η αδικαιολόγητη χρονική καθυστέρηση της αφόδευσης με την επί μακρόν παραμονή στη λεκάνη της τουαλέτας, αποτελούν επιβαρυντικές συνήθειες για τις αιμορροΐδες και προάγουν τη δυσκοιλιότητα. Για μια σωστή χρήση της τουαλέτας και φυσιολογική κένωση ακολουθείστε τις παρακάτω οδηγίες:

  • Περιορίστε όσο είναι δυνατόν τον συνολικό χρόνο που κάθεστε στην λεκάνη. Αν περάσουν λίγα λεπτά και δεν μπορείτε να έχετε μια ικανοποιητική κένωση, μην περιμένετε και μην πιέζετε την κατάσταση. Προσπαθήστε να δημιουργήσετε μια κανονικότητα, όπου θα πηγαίνετε στην τουαλέτα την ίδια ώρα κάθε μέρα. Γενικά, στη λεκάνη της τουαλέτας δεν πρέπει να καθόμαστε πάνω από πέντε λεπτά και δεν περνάμε το χρόνο διαβάζοντας εφημερίδα ή λύνοντας σταυρόλεξο ή σερφάροντας στο διαδίκτυο.
  • Μην αναβάλετε. Πραγματοποιήστε την αφόδευση, μόλις αισθανθείτε την ανάγκη να πάτε στην τουαλέτα. Μην περιμένετε για κάποια «καλύτερη στιγμή», ή μέρος. Τα κόπρανα μπορεί να συσσωρευτούν στο παχύ έντερο και αυτό θα σας δυσκολέψει ακόμα περισσότερο, όταν πάτε στην τουαλέτα. Πηγαίνετε όσο πιο σύντομα μπορείτε, μόλις νιώσετε την ανάγκη για κένωση.
  • Θέση καθίσματος στην λεκάνη. Βάλτε ένα μικρό σκαμνάκι κάτω από τα πόδια, όταν πηγαίνετε στην τουαλέτα. Μειώνοντας τη γωνία στα γόνατα όπως κάθεστε στην τουαλέτα, αλλάζετε και τον τρόπο που γίνονται οι κινήσεις του εντέρου, οι οποίες γίνονται με πιο φυσικό τρόπο.
  • Μετά την κένωση φροντίστε να καθαρίσετε σωστά την περιοχή του πρωκτού, σύμφωνα με τις οδηγίες που σας υποδεικνύουμε παρακάτω.

Φροντίδα και καθαριότητα της περιοχής του πρωκτού μετά την αφόδευση

Ο αριθμός των ανθρώπων που δεν καθαρίζουν σωστά την περιοχή του πρωκτού μετά την αφόδευση είναι εκπληκτικός. Αυτό δημιουργεί σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής αλλά και στην υγεία της περιοχής. Η αμελής καθαριότητα του πρωκτού συνήθως οδηγεί σε έντονο και επίμονο κνησμό. Σε πιο προχωρημένο στάδιο δημιουργούνται μολύνσεις με μικρόβια και μύκητες, που ερεθίζουν και τις αιμορροΐδες με αποτέλεσμα να επιδεινώνονται τα ενοχλήματα.

Ωστόσο, η καθαριότητα δεν πρέπει να είναι υπερβολική! Όπως κάθε μέρος του ανθρώπινου σώματος, όσο περισσότερο το πλένουμε, τόσο περισσότερο το ξεραίνουμε, μειώνοντας τη φυσική του λιπαρότητα. Αν λοιπόν δεν είναι απολύτως απαραίτητο, προσπαθήστε να μην πλένεστε περισσότερο από μία φορά την ημέρα και αυτό να γίνεται μετά την καθημερινή αφόδευση.

Η φροντίδα της πρωκτικής περιοχής μετά από μια κένωση περιλαμβάνει α) το σκούπισμα, β) το πλύσιμο και γ) το στέγνωμα. Αναλυτικότερα:

Σκούπισμα μετά την κένωση. Μερικοί άνθρωποι μετά την αφόδευση σκουπίζονται τόσο δυνατά και επίμονα με το χαρτί υγείας, ώστε να ερεθίζουν έντονα την περιοχή του πρωκτού. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σταδιακά σε οδυνηρές καταστάσεις όπως ο ερεθισμός των αιμορροΐδων, η πρωκτίτιδα και δερματίτιδα της περιοχής. Το σκούπισμα με χαρτί υγείας θα πρέπει να γίνεται με ήπιο και όχι σκληρό τρόπο και σκοπό έχει την απομάκρυνση της στερεάς μάζας των κοπράνων από τον πρωκτό.

Πλύσιμο. Μετά το σκούπισμα ακολουθεί η επόμενη φάση καθαρισμού του πρωκτού για να απομακρυνθεί κάθε κίνδυνος βακτηριδιακής μόλυνσης, που πραγματοποιείται με το σωστό πλύσιμο.

Τα μικροσκοπικά υπολείμματα περιττωμάτων και χαρτιού στον πρωκτό είναι εκείνα που οδηγούν σε ερεθισμό, μόλυνση και φλεγμονές των αιμορροΐδων. Το πλύσιμο του πρωκτού με άφθονο νερό μετά το καθάρισμα με το χαρτί υγείας αποτρέπει αυτή ακριβώς την κακή τροπή των πραγμάτων.

Για το σωστό πλύσιμο αφήνουμε άφθονο νερό (χλιαρό, ή ελαφρώς ζεστό) να τρέξει με ελαφρά πίεση στην περιπρωκτική περιοχή. Κατόπιν, για τη διατήρηση της καθαριότητας και την υγιεινή στην περιοχή χρησιμοποιείται ένα σαπούνι με ουδέτερο pH (κατά προτίμηση πλάκα πράσινου σαπουνιού ή EUBOS), εκτελώντας με το χέρι τοπικές κινήσεις στο κέντρο του πρωκτού και της γύρω περιοχής μέχρι το όσχεο. Το πλύσιμο μπορεί να γίνει επίσης με ειδικό αφρό καθαρισμού και υγιεινής του πρωκτού (PROCTO-SYNALAR, cleansing foam). Αντί για το χέρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα απαλό φυσικό σφουγγάρι μπάνιου ή φυσική λούφα.

Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ερεθιστικά σαπούνια και αφρόλουτρα. Είναι καλό να αποφεύγεται η χρήση αρωματικών σαπουνιών, αλκοολούχων μωρομάντηλων ή οποιουδήποτε άλλου αντισηπτικού υγρού (betadine, dettol, cetavlon), αφού επηρεάζουν αρνητικά την ισορροπία των καλών βακτηρίων της χλωρίδας και τα επίπεδα του pH της περιπρωκτικής περιοχής. Ένα ήπιο αντισηπτικό σαπούνι, που δεν είναι ιδιαίτερα αλκαλικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την τακτική καθαριότητα, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, αφού ο ιδρώτας ευνοεί την ανάπτυξη μικροβίων.

Σκούπισμα: Μετά το πλύσιμο, η περιοχή ξεπλένεται με χλιαρό νερό και σκουπίζεται με μαλακή καθαρή πετσέτα και ποτέ με χαρτί υγείας. Σε ορισμένες καταστάσεις επιβάλλεται η πλήρης απομάκρυνση της υγρασίας της περιοχής, που επιτυγχάνεται με στεγνωτήριο (πιστολάκι) μαλλιών.

Συχνές ερωτήσεις για τις αιμορροΐδες

Οι αιμορροΐδες δημιουργούνται από την δράση δυο παραγόντων οι οποίοι είναι α) η φλεβική συμφόρηση και β) η διολίσθηση του βλεννογόνου έξω από τον πρωκτικό σωλήνα.

Η ακριβής διάγνωση των αιμορροΐδων υλοποιείται με την πρωκτολογική εξέταση, η οποία περιλαμβάνει την επισκόπηση και την πρωκτοσκόπηση.

Οι αιμορροΐδες 1ου και 2ου βαθμού δεν χρήζουν ποτέ χειρουργικής θεραπείας, γιατί κατά κανόνα αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με συντηρητικά μέσα, σε επίπεδο εξωτερικού ιατρείου, χωρίς γενική αναισθησία. Τα εκάστοτε συμπτώματα εξαλείφονται με μη χειρουργικές επεμβατικές μεθόδους, οι οποίες περιλαμβάνουν τα ήπια υπακτικά, τη σκληροθεραπεία, την απολίνωση με ελαστικούς δακτυλίους, την κρυοπηξία με υγρό άζωτο και τη θερμοπηξία με υπέρυθρη ακτινοβολία ή Laser. Η οριστική και αμετάκλητη, όμως, θεραπεία της προχωρημένης συμπτωματικής αιμορροϊδοπάθειας (3ου και 4ου βαθμού) υλοποιείται αποκλειστικά και μόνο με χειρουργικές μεθόδους, οι οποίες περιλαμβάνουν τη ριζική αφαίρεση των αιμορροϊδικών όζων (αιμορροϊδεκτομή).

error: ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΟ!!